Εκατομμύρια τόνοι πλαστικού παράγονται ετησίως. Κι αν τους χρησιμοποιούσαμε για να φτιάξουμε δρόμους;

Εκατομμύρια τόνοι πλαστικού παράγονται ετησίως. Κι αν τους χρησιμοποιούσαμε για να φτιάξουμε δρόμους; Αρκετές χώρες - μεταξύ αυτών η Νότια Αφρική, το Βιετνάμ, το Μεξικό, οι Φιλιππίνες και οι Ηνωμένες Πολιτείες - κατασκεύασαν τους πρώτους πλαστικούς δρόμους Εκατομμύρια τόνοι πλαστικού παράγονται ετησίως. Κι αν τους χρησιμοποιούσαμε για να φτιάξουμε δρόμους;

Ένας δρόμος που διασχίζει την Άκρα, την πρωτεύουσα της Γκάνας, μοιάζει με οποιοδήποτε άλλο οδόστρωμα. Ωστόσο, αυτό που οι περισσότεροι οδηγοί δεν συνειδητοποιούν είναι ότι η άσφαλτος από κάτω τους περιέχει έναν πολτό από χρησιμοποιημένα πλαστικά – τεμαχισμένες και λιωμένες σακούλες, μπουκάλια και περιτυλίγματα σνακ – που διαφορετικά προορίζονταν για τη χωματερή. Το έναυσμα για πολλά παρόμοια έργα οδοποιίας που βρίσκονται σε εξέλιξη στη Γκάνα ήταν ένα φιλόδοξο σχέδιο που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Akufo-Addo το 2018. Καλεί τους Γκανέζους να επιδιώξουν ένα κυκλικό μοντέλο, να ανακυκλώνουν και να επαναχρησιμοποιούν τόσα πλαστικά απόβλητα όσα παράγουν κάθε χρόνο – περίπου 1,1 εκατομμύρια τόνους – μέχρι το 2030. Μόλις το 5% των 5.000 τόνων πλαστικού που απορρίπτουν οι πολίτες της χώρας κάθε μέρα φτάνει στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Το υπόλοιπο καταλήγει σε χωματερές, παράνομες χωματερές, δρόμους και υδάτινες οδούς ή καίγεται σε ανοιχτούς λάκκους, δηλητηριάζοντας τον αέρα. Σε μια αναπτυσσόμενη χώρα, «είναι δύσκολο να ανακυκλώσεις το πλαστικό», σημείωσε η Heather Troutman, υπεύθυνη προγράμματος της Εθνικής Σύμπραξης Δράσης για τα Πλαστικά της Γκάνας. «Είναι ακριβό, περίπλοκο, τεχνικό και πολύ πιο εύκολο να το κάψεις. Αλλά αν μπορούσατε να δώσετε αξία στο ανακυκλωμένο πλαστικό, μετατρέποντάς το σε δίχτυα αλιείας, καύσιμα ή υλικά για πλακόστρωση, δεν θα θάβεται, δεν θα καίγεται, δεν θα φτάνει στον ωκεανό. Οι πλαστικοί δρόμοι, που πρωτοεμφανίστηκαν στην Ινδία πριν από δύο δεκαετίες, δοκιμάζονται και κατασκευάζονται σε όλο και περισσότερες χώρες, καθώς το παγκόσμιο πρόβλημα της ρύπανσης από πλαστικό γίνεται όλο και πιο έντονα αισθητό. Η Ινδία έχει εγκαταστήσει πάνω από 96.500 χιλιόμετρα αυτών των δρόμων. Η τεχνολογία αυτή, εν τω μεταξύ, κερδίζει έδαφος στη Βρετανία, την Ευρώπη και την Ασία. Αρκετές χώρες – μεταξύ αυτών η Νότια Αφρική, το Βιετνάμ, το Μεξικό, οι Φιλιππίνες και οι Ηνωμένες Πολιτείες – κατασκεύασαν τους πρώτους πλαστικούς δρόμους τους μόλις πρόσφατα. Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών αναφέρει ότι οι δρόμοι που περιέχουν πλαστικά απόβλητα έχουν τη δυνατότητα να έχουν εξίσου καλές ή και καλύτερες επιδόσεις από τους παραδοσιακούς δρόμους. Μπορούν να διαρκέσουν περισσότερο, είναι ισχυρότεροι και ανθεκτικότεροι σε σχέση με τα φορτία, μπορούν να ανεχθούν μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και είναι πιο ανθεκτικοί στις ζημιές από το νερό, τις ρωγμές και τις λακκούβες. Η τεχνολογία έχει επίσης τη δυνατότητα να ανακτήσει από οπουδήποτε μια μικρή έως μια σημαντική ποσότητα πλαστικών από τις χωματερές και την τυχαία απόρριψη, όπως διαπιστώνουν οι ερευνητές, ενώ παρέχει μια σημαντική ποσότητα για την πρακτική της οδόστρωσης και την επισκευή δρόμων. Σε ένα μικρό έθνος όπως η Γκάνα, όπου μόνο το 23% των δρόμων είναι προς το παρόν ασφαλτοστρωμένοι, τα πλαστικά απόβλητα θα μπορούσαν να έχουν μεγάλη σημασία. Παρόλα αυτά, η τεχνολογία ενσωμάτωσης των πλαστικών αποβλήτων σε υλικά οδόστρωσης είναι πιθανό να χρειαστεί πολύς χρόνος για να εξελιχθεί. Ενώ χρησιμοποιείται ευρέως στην Ινδία, βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο σε άλλες χώρες. Ωστόσο, δεδομένου ότι μόνο το 9% των 350 εκατομμυρίων τόνων πλαστικού που παράγουν οι άνθρωποι κάθε χρόνο ανακυκλώνεται, οι υποστηρικτές βλέπουν την τεχνολογία ως μία από τις πολλές στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη συνήθεια να ξεφορτώνονται με «τυφλούς τρόπους» τα απόβλητα στη φύση και να υιοθετήσουν τις πρακτικές που είναι απαραίτητες για μια κυκλική οικονομία: μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση. Ακολουθώντας μια διαφορετική προσέγγιση, η PlasticRoad στην Ολλανδία αποφεύγει εντελώς την παραδοσιακή άσφαλτο. Το 2018, η εταιρεία ολοκλήρωσε ένα πιλοτικό έργο 100 μέτρων στο Zwolle, το οποίο χαρακτηρίζεται ως ο πρώτος ποδηλατόδρομος από ανακυκλωμένο πλαστικό στον κόσμο. Ακολούθησε ένα δεύτερο στο Giethoorn. Φτηνά στην παραγωγή και εύκολα στην εγκατάσταση, τα μονοπάτια αυτά κατασκευάζονται με κοίλες μονάδες από απορριπτόμενα πλαστικά μιας χρήσης. Στη Γκάνα, η Nelplast αναμειγνύει τεμαχισμένα πλαστικά απόβλητα με άμμο και πλάθει το μείγμα σε μπλοκ πεζοδρομίου. Στην Ινδία, όπου το 50 τοις εκατό των δρόμων της χώρας δεν ήταν ασφαλτοστρωμένοι μόλις πριν από λίγα χρόνια, έχουν εγκατασταθεί έως και 22.500 χιλιομέτρων νέων δρόμων από τότε που ο Υπουργός Οδικών Μεταφορών της Ινδίας κατέστησε υποχρεωτική, το 2016, την προσθήκη πλαστικών απορριμμάτων στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Η τεχνολογία των πλαστικών δρόμων της Ινδίας προέκυψε από τον πειραματισμό που έγινε το 2001 από τον R. Vasudevan, καθηγητή χημείας στο Thiagarajar College of Engineering στο Madurai. Πόσο φιλικοί προς το περιβάλλον είναι οι πλαστικοί δρόμοι; Μια ανησυχία είναι ότι η θέρμανση του πλαστικού για την κατασκευή της ασφάλτου μπορεί να δημιουργήσει εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, εξουδετερώνοντας έτσι οποιαδήποτε εξοικονόμηση εκπομπών από τη χρήση λιγότερης ασφάλτου. Κάποιοι από τους κατασκευαστές ωστόσο, εξηγούν ότι για τη δική τους μέθοδο, το μόνο που χρειάζεται είναι να θερμανθεί το πλαστικό στους 170 βαθμούς Κελσίου, το οποίο βρίσκεται μέσα σε ένα ασφαλές εύρος. «Τα πλαστικά, καθώς θερμαίνονται, μετατρέπονται από στερεά σε υγρά σε αέρια, και μόνο πάνω από τους 270 βαθμούς Κελσίου απελευθερώνουν αέρια», εξηγεί ο Troutman, ο οποίος είναι περιβαλλοντολόγος. Υπολογίζεται ότι για κάθε τόνο ασφάλτου που μένει εκτός ασφάλτου, εξοικονομείται έως και ένας τόνος σε εκπομπές CO2, καθώς θερμαίνεται λιγότερο πετρέλαιο για την εξόρυξη της ασφάλτου. Η επεξεργασία της ασφάλτου με βάση το πετρέλαιο είναι υπεύθυνη για σημαντικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κάθε χρόνο. Ο Troutman θεωρεί τους πλαστικούς δρόμους ως «μια πολλά υποσχόμενη εξελικτική κίνηση», ειδικά σε μια χώρα όπως η Γκάνα που έχει καθυστερήσει τα έργα οδοποιίας. Και ακόμη, με τη διαφαινόμενη προοπτική ότι μέχρι το 2050 ο κόσμος θα παράγει πάνω από τρεις φορές περισσότερα πλαστικά απόβλητα από ό,τι σήμερα, τονίζει τη σημασία του περιορισμού κάθε άσκοπης χρήσης νέων πλαστικών. «Αυτό είναι το πρώτο βήμα», σημειώνει. «Αν συνεχίσουμε να παράγουμε όλο και περισσότερο πλαστικό, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να το διαχειριστούμε με βιώσιμο τρόπο». Πηγή: ideas.ted.com/paving-roads-with-asphalt-made-from-melted-plastic-waste