Συνδυάζει την κατασκευή του ηλιακού με αυτή του ξυλόφουρνου. Δηλαδή είναι χτιστός φούρνος με πυρότουβλα και λάσπη με άμμο από την εξωτερική του πλευρά ενώ το σχήμα του είναι παραλληλόγραμμο με κλίση στην πάνω πλευρά που είναι το τζάμι μας τέτοια ώστε να κοιτάει τον ήλιο στις 12 η ώρα. Από την μεριά της άμμου καλύπτεται με διπλά χοντρά φύλλα ξύλου και μονωτικό υλικό ανάμεσα μαζί με φύλλα από χαρτόνι, ενώ πλαστικοποιούμε την εξωτερική πλευρά με ειδικό ρευστό πλαστικό όπως τα πλαστικά χρώματα για τοίχους για ακόμα καλύτερη μόνωση αλλά και προστασία από τη βροχή, ενώ από την εσωτερική του πλευρά που είναι τα πυρότουβλα εφαρμόζουμε μαύρες λαμαρίνες έτσι ώστε να σχηματίζουν το κουτί που θα βάζουμε μέσα το σκεύος μας. Στην πίσω εσωτερική του πλευρά που πέφτει και ο περισσότερος ήλιος εφαρμόζουμε απο άκρη σε άκρη κάπου στο μέσο ύψος μαύρες ψύκτρες από υπολογιστή ή άλλα αλουμινένια μαύρα κυματοειδή κομμάτια(κομμένα κουτάκια αναψυκτικού) έτσι ώστε να εστιάσουμε πάνω σε αυτά τις ακτίνες από τους μεγενθυτικούς φακούς που θα εφαρμόσουμε στην εξωτερική πλευρά του τζαμιού. Επειδή ο φούρνος είναι χτιστός και δεν γυρίζει, εξωτερικά έχει καθρέφτες μεταβαλλόμενης γωνίας που ανακλούν το φώς του ήλιου μέσα στο μεταλικό κουτί ανάλογα με τη θέση του ήλιου. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή του οι θερμοκρασίες που μπορεί να αναπτύξει φτάνουν τους 500 βαθμούς δηλαδή διπλάσιο από το μέγιστο μιας ηλεκτρικής κουζίνας και σίγουρα τα πυρότουβλα πίσω από τη λαμαρίνα θα μας δίνουν θερμότητα για ώρες μετά την δύση του ήλιου.Αν αυτό σας φάνηκε πολύ, καλό είναι, σε περίπτωση που σφίξουν τα πράγματα να έχετε μια ομπρέλα λίγο αλουμινόχαρτο και κόλα, γιατί όπως είπαμε… ο ήλιος ξέρει.
Ευχαριστούμε τον κ. Αθανασίου για το πλήρως κατατοπιστικό άρθρο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου