Τηλεργασία: 7 τρόποι να καταπολεμήσουμε την κόπωση των τηλεδιασκέψεων

Μόλις τελειώσατε το 10ο meeting αυτής της εβδομάδας μέσω διαδικτύου και αντί να νιώθετε ευχάριστα από τις ιδέες και τον ποιοτικό χρόνο που περάσατε με τους συναδέλφους σας, νιώθετε εξαντλημένοι. Και όσο σκέφτεστε ότι το απόγευμα θα κάνετε βιντεοκλήση με τους φίλους σας, θέλετε να το ακυρώσετε. Αν η σκέψη ότι πρέπει να προσέχετε 10 ανθρώπους να μιλούν ταυτόχρονα μέσω διαδικτύου σας κάνει να θέλετε να απομονωθείτε σε ένα απομονωμένο νησί, τότε πιθανότατα να έχετε κόπωση από τα meetings.

Τι ακριβώς προκαλεί την κόπωση από τα meetings; Υπάρχει πράγματι η «κόπωση των τηλεδιασκέψεων»; Και πώς σχετίζεται η τηλεργασία; Η επιστήμη έχει επιτέλους μια συγκεκριμένη απάντηση να μας δώσει. Τα εργαστήρια Human Factors της Microsoft διεξήγαγαν πειράματα στα οποία παρακολουθούσαν και κατέγραφαν τα εγκεφαλικά κύματα των ανθρώπων που εργάζονται δια ζώσης και μέσω διαδικτύου. Οι ερευνητές έκαναν δύο σημαντικές ανακαλύψεις: – Η εξ αποστάσεως συνεργασία είναι νοητικά πιο απαιτητική από την δια ζώσης. – Τα διαδικτυακά meetings είναι πιο στρεσογόνα και κουραστικά από την επικοινωνία άλλου είδους (όπως μέσω emails). Επιπροσθέτως, είναι δυσκολότερο να αντιληφθούμε στοιχεία επικοινωνίας (γλώσσα του σώματος) κατά τη διάρκεια των τηλεδιασκέψεων. Στη φυσική συνάντηση, η ανατροφοδότηση είναι άμεση και ξεκάθαρη, ενώ στο ψηφιακό περιβάλλον η δυσκολία στο σήμα, στον ήχο και οι άσχετοι θόρυβοι μπορούν να καταστρέψουν τη ροή της επικοινωνίας. Μπορεί να επηρεάζουν ακόμα και το πώς οι άλλοι άνθρωποι μας αντιλαμβάνονται. Άλλωστε, γνωρίζουμε ήδη πια από πρώτο χέρι πόση πίεση ασκούν οι οθόνες στα μάτια μας. Η πολύωρη ενασχόληση με οθόνες προκαλεί συμπτώματα όπως πονοκέφαλο, θολή όραση, ξηροφθαλμία και αυχενικό πόνο. Τέλος, σε όλες τις παραπάνω δυσκολίες, έρχεται να προστεθεί και η ανισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική ζωή που έχει επέλθει ως αποτέλεσμα της τηλεργασίας. Καταπολεμώντας την κόπωση των τηλεδιασκέψεων με 7 τρόπους 1. Δημιουργούμε μια ατζέντα θεμάτων και τη μοιραζόμαστε με όλους τους συμμετέχοντες Οι τηλεδιασκέψεις που είναι χαώδεις, που μετακινούνται από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς σκοπό, μας σπαταλούν χρόνο και μας εξαντλούν. Όσο πιο δομημένοι είστε, τόσο περισσότερο χρόνο γλυτώνετε και τόσο περισσότερο εμπνέετε και τους υπόλοιπους ώστε να μπουν όρια. 2. Είμαστε επιλεκτικοί με το ποιους προσκαλούμε Για λιγότερο στρεσογόνα και πιο αποτελεσματικά meetings, αν είναι στο χέρι σας, κρατήστε τα ολιγομελή. Όσους περισσότερους ανθρώπους προσθέτουμε σε μια συνάντηση, τόσο περισσότεροι περισπασμοί προστίθενται. 3. Περιορίζουμε τη διάρκεια ενός meeting Ας είμαστε ρεαλιστές: όλοι θα κουραστούν αν μια τηλεδιάσκεψη φτάσει τα 75 λεπτά. Υπάρχει «ιδανική» διάρκεια; Όχι ακριβώς, αλλά οι περισσότερες έρευνες τείνουν στα 30 – 40 λεπτά. Αν δείτε ότι η τηλεδιάσκεψη ξεπερνά αρκετά τη μία ώρα, προσθέστε ή ζητήστε ένα μικρό διάλειμμα. 4. Κάνουμε συχνά διαλείμματα Και μιλώντας για διαλείμματα, χρειάζεται να προσθέτουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας τέτοια μικρά διαστήματα. Μια δημοφιλής τεχνική είναι εκείνη των 20-20-20. Για να μειώσετε την πίεση στα μάτια, κάντε διάλειμμα κάθε 20 λεπτά, κοιτώντας μακριά σε απόσταση 20 ποδιών (6 μέτρα) για 20 δευτερόλεπτα. Κι όταν λέμε διάλειμμα, δεν εννοείται εδώ να σηκωνόμαστε από το γραφείο και να πηγαίνουμε στο κινητό τηλέφωνο, προτιμήστε μια σύντομη βόλτα ή μια δραστηριότητα εντός σπιτιού. 5. Μειώνουμε τον ενοχλητικό θόρυβο «Ακούει κανείς άλλος αυτό το θόρυβο;», «Τι κάνει έτσι, το μικρόφωνό μου;», «Ακούγεται κάποιο κινητό να χτυπά;» Τέτοιες ερωτήσεις είναι συνηθισμένες κατά τη διάρκεια μιας τηλεδιάσκεψης και συνεισφέρουν στην κόπωση. Προτείνουμε λοιπόν όποιος δεν μιλά να κλείνει το μικρόφωνο, συστήνουμε επίσης απομόνωση κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης εντός του σπιτιού και οι υπόλοιπες συσκευές και προγράμματα να μπαίνουν στην αθόρυβη λειτουργία. 6. Όπου είναι δυνατό, αποφεύγουμε τα meetings Όπως αναφέρθηκε ήδη, η έρευνα της Microsoft έδειξε ότι οι τηλεδιασκέψεις είναι νοητικά πιο κουραστικές από την αποστολή emails. Γι’ αυτό αν κάνει μπορεί να ειπωθεί με διαφορετικό τρόπο, επιλέγουμε αυτόν και μειώνουμε τις εβδομαδιαίες συναντήσεις ώστε να είναι και πιο ποιοτικές. 7. Κοινωνικοποιούμαστε με τους συναδέλφους εκτός των τηλεδιασκέψεων Ένας άλλος λόγος που οι τηλεδιασκέψεις μπορεί να τραβούν σε χρόνο είναι επειδή είναι η μοναδική μας πλέον ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούμε με τους συναδέλφους μας, τους οποίους πριν βλέπαμε καθημερινά. Γι’ αυτό το λόγο, δοκιμάστε να δημιουργήσετε κοινωνικές δραστηριότητας εκτός εργασιακού πλαισίου για να παραμείνετε σε επαφή μαζί τους. Μια άλλη πρόταση είναι να προσπαθήσουμε να θέσουμε όρια σε όσους μένουν στο ίδιο σπίτι μαζί με εμάς. Πολλές φορές, εξαντλούμαστε κι από το άγχος μήπως κάποιος διακόψει ή ενοχλήσει τη διαδικασία της τηλεδιάσκεψης (ειδικά αν έχουμε παιδιά). Ένας καλός τρόπος για να το αποφύγουμε είναι να έχουμε έναν συγκεκριμένο χώρο μέσα στο σπίτι, ο οποίος θα είναι αποκλειστικά γι’ αυτό το σκοπό και θα έχουμε επικοινωνήσει καθαρά σε όλους ότι όποτε βρισκόμαστε εκεί, κανείς δεν μας ενοχλεί μέχρι να τελειώσουμε. Πηγή: www. krisp.ai/blog/meeting-fatigue

Είμαστε αστρική σκόνη

«Είτε είμαστε άνθρωποι είτε είμαστε αστρική σκόνη, όλοι μαζί χορεύουμε στη μελωδία ενός αόρατου ερμηνευτή». Αλβέρτος Αϊνστάιν Οταν ξεκίνησε το σύμπαν, υπήρχε μόνο υδρογόνο και λίγο ήλιο και πολύ λίγο από τα άλλα στοιχεία. Το ήλιο δεν βρίσκεται στο σώμα μας. Το υδρογόνο είναι, αλλά αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο μέρος του βάρους μας. Τα αστέρια είναι σαν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Παίρνουν ένα καύσιμο και το μετατρέπουν σε κάτι άλλο. Το υδρογόνο μετασχηματίζεται σε ήλιο, και το ήλιο είναι ενσωματωμένο στον άνθρακα, το άζωτο και το οξυγόνο, το σίδηρο και το θείο, όλα όσα μας αποτελούν. Οταν τα αστέρια φτάσουν στο τέλος της ζωής τους, διογκώνονται και καταστρέφονται αποτινάζοντας τα εξωτερικά στρώματα τους. Αν ένα αστέρι είναι αρκετά βαρύ, θα εκραγεί σε σουπερνόβα. Ετσι, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που τα αποτελούν, βγαίνει από τα αστέρια που πεθαίνουν, ή τα αστέρια που καταστράφηκαν από εκρήξεις. Και αυτές οι αστρικές εκρήξεις συνεχίζονται. Εχουμε μέσα μας πράγματα τόσο παλιά όσο και το σύμπαν και άλλα που δημιουργήθηκαν μόλις εκατό χρόνια πριν. Η Γη δεν μπορεί να αποφύγει την συνάντηση τα συντρίμμια κι έτσι η αστρική σκόνη πέφτει πάνω στη Γη όλη την ώρα από την αρχή της δημιουργίας. Βασικά είναι ο λόγος που δημιουργήθηκε ο πλανήτης εξαρχής. Αλλά τελικά όλα αυτά τα σωματίδια που περιέχουν οξυγόνο και άνθρακα, σίδηρο, νικέλιο, και όλα τα άλλα στοιχεία, βρίσκουν το δρόμο τους μέσα στο σώμα μας. Οτι βρίσκεται στο σύμπαν και τη Γη αποτελείται από αστερόσκονη, η οποία βρίσκεται παντού γύρω και μέσα μας. Μας συνδέει άμεσα με το σύμπαν και ανοικοδομεί το σώμα μας ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Το σώμα μας είναι κατασκευασμένο από τα υπολείμματα των άστρων και τις τεράστιες εκρήξεις στους γαλαξίες. Όλο το υλικό στο σώμα μας προέρχεται από την εν λόγω υπολειπόμενη αστερόσκονη, που βρίσκεται επίσης στα φυτά και στα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε κάθε μέρα.

Στην αρχή της δημιουργίας του πλανητικού συστήματος, ο ήλιος δεν ακτινοβολούσε, ή τουλάχιστον ακτινοβολούσε λιγότερο απ ότι σήμερα. Κι ακόμη ότι η Γη δεν περιστρεφόταν με την ίδια ταχύτητα γύρω από τον εαυτό της , ούτε γύρω από τον ήλιο. Από κει και μετά, με την ενέργεια της βαρύτητας και γενικότερα των μαγνητικών πεδίων ο ήλιος άρχισε να δίνει περισσότερο φως, όπως αυτό που ξέρουμε και η Γη να γυρίζει σιγά-σιγά γύρω από τον εαυτό της. Και εδώ ακριβώς χωρίστηκε η μέρα από τη νύχτα (βλέπε Εξι μέρες δημιουργίας). Σ αυτές τις απόψεις οι επιστήμονες οδηγήθηκαν από τις παρατηρήσεις ότι η Γη δεν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της πάντα με την ίδια ταχύτητα. Τα τελευταία χρόνια (1994) περιστρέφεται όλο και πιο αργά και το ημερονύκτιο μεγαλώνει. Αυτό οφείλεται στους διάφορους μαγνητισμούς και στις παλίρροιες της Γης. Σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν το έτος μεγαλώνει κατά 1 δευτερόλεπτο. Ασήμαντο φαινομενικά , χρονικό διάστημα, αλλά σημαντικό στο πέρασμα των χρόνων, των αιώνων, των χιλιετηρίδων κλπ. Διότι οι υπολογισμοί των επιστημόνων φέρνουν στο φως κάτι πολύ εντυπωσιακό. Οσο η γη γυρίζει πιο αργά, κάνει λιγότερα ημερονύκτια, μέσα σ ένα χρόνο. Ετσι υπολογίζεται ότι πριν: 4,8 δις χρόνια το έτος είχε 11 ημερονύκτια. 2,4 -=- 120 -=- 1,2 -=- 247 -=- 600 εκ. χρόνια το έτος είχε 424 -=- 100 -=- -=- 370 -=- Σήμερα 365 -=- Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η Γη ξεκίνησε να γυρίζει αργά γύρω από τον εαυτό της και πολύ γρηγορότερα γύρω από ήλιο , απ ότι σήμερα, μετά, πριν 600 εκ. χρόνια άρχισε να γυρίζει πολύ γρήγορα, και τώρα πάλι γυρίζει αργά. Όλα αυτά σημαίνουν πάρα πολλά για την πορεία των εποχών και τις βιολογικές εξελίξεις πάνω στη Γη, τονίζουν οι επιστήμονες, αφού δημιουργείται άλλος φωτοπεριοδισμός. Σε ότι αφορά τον Ηλιο, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι μεσήλικας, έχει δηλαδή διανύσει πορεία περίπου 5 δισεκατομμυρίων ετών με συνεχώς αυξανόμενη δραστηριότητα. Και ότι από δω και πέρα η φωτοβολία του θα μειώνεται σταδιακά, μέχρι που τελικά θα σβήσει μετά 5–6 δισ. χρόνια. Βέβαια είναι πολύ εξωπραγματικό να συζητάμε τι θα γίνει στο μακρινό εκείνο μέλλον. Σημασία έχει το σήμερα, κι αυτό ερευνούν οι επιστήμονες. Γιατί η διαφορά ενός δευτερολέπτου το χρόνο στην περιστροφή της Γης, παίζει σημαντικό ρόλο για όσους ασχολούνται με την αστρονομία, με την πλοήγηση σκαφών, με ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Γι αυτό μετά από διεθνείς συμφωνίες, προσθέτουν το χρόνο που λείπει λόγω της καθυστέρησης της Γης. Τα τελευταία 15 χρόνια προστέθηκαν 13 δευτερόλεπτα για να υπάρξει συγχρονισμός. Το τελευταίο προστέθηκε την 1–7–94. Αν δεχθούμε τώρα αυτό το ρυθμό μείωσης της περιστροφής της Γης σα σταθερή τότε: Σε 600 εκ. χρόνια το έτος θα έχει 306 μέρες Σε 1.200.000.000 χρόνια 247 μέρες Σε 2.400.000.000 « 129 μέρες Σε 4.800.000.000 « 11 μέρες. Βαθιά στο ανθρώπινο υποσυνείδητο υπάρχει η επιτακτική ανάγκη για ένα λογικό σύμπαν που να έχει ένα νόημα. Αλλά το πραγματικό σύμπαν είναι πάντα ένα βήμα πέρα από τη λογική. Στην πραγματικότητα είμαστε μια εκδήλωση της κίνησης ολόκληρου του σύμπαντος κατά τον ίδιο τρόπο που ένα κύμα είναι μια εκδήλωση της κίνησης ολόκληρου του ωκεανού. Αναδημοσίευση από theancientwebgreece.wordpress.com

Αν βάζεις γάλα στον καφέ σου, ιδού 3 λόγοι να το ξανασκεφτείς

Πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι συνδυάζουν τον καφέ τους, με γάλα.

Μάλιστα, δεν μπορούν χωρίς αυτόν τον συνδυασμό, ενώ θεωρούν ότι το γάλα δίνει μια πιο ελαφριά και νόστιμη γεύση στον καφέ τους. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες, ο συνδυασμός καφέ και γάλακτος έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία. Διαβάστε παρακάτω τρεις (3) σημαντικούς λόγους, για τους οποίους δεν θα πρέπει να βάζετε γάλα στον καφέ σας: 1. Ο συνδυασμός καφεΐνης και καζεΐνης (πρωτεΐνη γάλακτος) δημιουργεί θρόμβους στο στομάχι που είναι πολύ δύσκολο να διαλυθούν. Έτσι, όχι μόνο ο καφές με γάλα δεν γίνεται πιο ελαφρύς, αλλά μπορεί να προκαλέσει και δυσανεξία. 2. Το γάλα στον καφέ προκαλεί αποβολή ασβεστίου μέσω των ούρων, ενώ αυξάνει την έκκριση ασβεστίου στα έντερα. 3. Ο σκέτος καφές δεν περιέχει θερμίδες και λιπαρά. Όταν συνδυαστεί με γάλα, τότε αυξάνεται ο αριθμός των περιττών θερμίδων και λιπαρών που καταναλώνουμε, ειδικά όταν πίνουμε πολλούς καφέδες καθημερινά. Πηγή: baby.gr - ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com

Σπατάλη τροφίμων: Αρκεί να σώσουμε το 1/4 της τροφής που χάνεται για να καταπολεμήσουμε την παγκόσμια πείνα!

Γνωρίζατε ότι υπάρχουν περισσότεροι παχύσαρκοι και υπέρβαροι άνθρωποι (>2δις) στον κόσμο από ό, τι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από πείνα (690-820εκ.); Αυτό είναι ένα από τα οξύμωρα σχήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Είναι γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, υπάρχουν άνθρωποι που υποσιτίζονται (δεν έχουν αρκετή τροφή για να ζήσουν) αλλά ούτε και έχουν πρόσβαση ή διαθεσιμότητα σε τρόφιμα υψηλής θρεπτικής αξίας. Την ίδια στιγμή, ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων όχι μόνο σιτίζεται επαρκώς αλλά παράλληλα σπαταλά μεγάλες ποσότητες τροφίμων λόγω κακής διαχείρισης η οποία ξεκινά από την αρχή της αλυσίδας παραγωγής τροφίμων και φτάνει μέχρι και το τελικό στάδιο της κατανάλωσης. Η σπατάλη τροφίμων αναφέρεται στα τρόφιμα ή το φαγητό που πετιέται ενώ κανονικά προοριζόταν για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Είναι τα τρόφιμα των οποίων παρέρχεται η ημερομηνία λήξης, το φαγητό που μαγειρεύεται και απορρίπτεται, και γενικά κάθε περίσσεια που δεν χρησιμοποιείται. Το γεγονός ότι το τρόφιμο δεν ολοκληρώνει τον κύκλο του, δεν χρησιμοποιείται δηλαδή για το λόγο που παράχθηκε, σημαίνει ότι ταυτόχρονα «πάει χαμένη» όλη η διαδρομή μέχρι αυτό να φτάσει στα χέρια μας. Επομένως υπάρχουν χαμένες ώρες εργασίας αλλά και πόροι που ξοδεύτηκαν (χρήση γης, ενέργεια, νερό, χρήματα) με αποτέλεσμα μεταβολές στην ποιότητα εδάφους, αέρα και βιοποικιλότητας με άμεση συνέπεια αναίτια αύξηση εκπομπών αερίων και συμβολή στην υπερθέρμανση και την κλιματική αλλαγή. Ενώ λοιπόν παλιότερα υπήρξε η ανάγκη αύξησης της παραγωγής σε σύντομο χρονικό διάστημα και με μικρό κόστος, σήμερα δεν υπάρχει η ανάγκη απλώς να καλλιεργούμε τρόφιμα, αλλά να «καλλιεργούμε έξυπνα» και να καινοτομούμε ώστε ο πλανήτης μας να σταματήσει να υποφέρει από την «κακομεταχείριση» που έχει υποστεί. Στις ανεπτυγμένες χώρες, παραμερίστηκαν πολλές θρεπτικές καλλιέργειες (όπως π.χ. τα όσπρια) και αντικαταστάθηκαν στο τραπέζι από το κόκκινο κρέας. Το τίμημα αυτής της μετάβασης ήταν τεράστιο, και δυστυχώς συνεχίζει να το πληρώνει ο πλανήτης…

Τον Σεπτέμβιο του 2015, αναγνωρίζοντας το χρέος μας να διασφαλίσουμε πόρους και για τις επόμενες γενιές, όλες οι χώρες δεσμεύτηκαν ομόφωνα, να δημιουργήσουν μέχρι το 2030, έναν κόσμο πιο βιώσιμο. Έτσι, σύμφωνα με την Διεθνή Ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών και στα πλαίσια της υιοθέτησης μιας ενιαίας στρατηγικής καθορίστηκαν 17 Παγκόσμιοι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs). Μεταξύ αυτών είναι η εκμηδένιση της πείνας (Στόχος 2) καθώς και η εξασφάλιση-προώθηση πρακτικών βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής (Στόχος 12). Αντιστοίχως στην Ευρώπη, υπό το πρίσμα της πολιτικής «από το αγρόκτημα στο πιάτο» (Farm to Fork ή F2F), καθορίστηκαν μια σειρά από πρωτοβουλίες που στοχεύουν σε ένα ασφαλές και επαρκές σύστημα παραγωγής τροφίμων με ουδέτερο ή θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο ικανό να μετριάζει ή να προσαρμόζεται στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η στρατηγική αυτή εντάσσεται στο σχέδιο δράσης της Πράσινης Συμφωνίας, που έχει στόχο την αποτελεσματική χρήση των πόρων (μεταβαίνοντας στην κυκλική οικονομία) αλλά και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και μείωση της ρύπανσης. Έχει υπολογιστεί ότι αρκεί να σώσουμε το ¼ της τροφής που σπαταλάται ή χάνεται, ώστε να σιτιστούν ικανοποιητικά 870 εκ. άνθρωποι που ζουν στα όρια της πείνας. Ήρθε λοιπόν η ώρα για αλλαγή! Για συμμετοχή! Τι μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς για να αντιστραφεί η κατάσταση και να μειωθούν οι απώλειες; – Ξεκινήστε τη συλλογή οργανικών αποβλήτων. Με την κομποστοποίηση τα θρεπτικά συστατικά επιστρέφουν στο έδαφος και μειώνεται το αποτύπωμα άνθρακα. Μην αδιαφορείτε για τα χτυπημένα φρούτα και λαχανικά. Είναι καλύτερα να τα αγοράσουμε και να κόψουμε/πετάξουμε μόνο το κομμάτι που δε μας αρέσει (και να συγκεντρωθεί στα οργανικά μας απόβλητα) παρά αυτό να καταλήξει ολόκληρο στα σκουπίδια. Σκεφτείτε ότι περίπου τα μισά φρούτα και λαχανικά απορρίπτονται ως ακατάλληλα! – Καταγράψτε μια λίστα και ψωνίστε μόνο ό,τι χρειάζεστε. Ερμηνεύστε σωστά τις ημερομηνίες στις ετικέτες τροφίμων που αγοράζετε. Άλλη έννοια έχει η ημερομηνία λήξης, που σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιηθεί έως κάποια ημερομηνία και άλλη όταν αναγράφει «καταναλώνεται καλύτερα μέχρι», το οποίο δίνει ένα μικρό περιθώριο μέχρι το τρόφιμο να είναι πλήρως ακατάλληλο. – Γεμίστε αρχικά το πιάτο σας με μικρή ή κανονική μερίδα κι εφόσον επιθυμείτε περισσότερο, συμπληρώστε παραπάνω. Μάθετε να χρησιμοποιείτε ό,τι περισσεύει από το φαγητό είτε την επόμενη μέρα είτε αναζητήστε τρόπους ώστε αυτό να μην πεταχτεί (χαρίστε το σε γείτονες, ταΐστε ζώα, κ.ά). Μοιράζομαι σημαίνει νοιάζομαι. Παγκοσμίως 1.3 δις.τόννοι φαγητού χάνονται ή σπαταλώνται, τα οποία αντιστοιχούν στο 1/3 του συνολικού παραγόμενου που προορίζεται για κατανάλωση από τον άνθρωπο. – Μη ξεχνάτε να ελέγχετε τη θερμοκρασία του ψυγείου και μην το γεμίζετε με τρόφιμα που γρήγορα θα ξεχάσετε ότι υπάρχουν επειδή συχνά βρίσκονται «κρυμμένα» πίσω από άλλα οπότε δε φαίνονται. Ακολουθήστε την κυκλική αποθήκευση και τοποθετήστε τα καινούρια τρόφιμα πίσω, φέρνοντας μπροστά τα παλιά που είναι έτοιμα για κατανάλωση. Υιοθετήστε δηλαδή και εφαρμόστε την πρακτική FIFO (First In First Out): ό,τι μπαίνει πρώτο, βγαίνει πρώτο. Ελένη Αλεξίου – MSc Άσκηση & Υγεία / Υποψήφια Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αιγαίου (Τμήμα Περιβάλλοντος) Παραπομπές http://www.fao.org/food-loss-and-food-waste/flw-data) http://www.fao.org/international-day-awareness-food-loss-waste/en/ http://www.fao.org/resources/infographics/infographics-details/en/c/414385/ https://sdgs.un.org/goals https://ec.europa.eu/food/farm2fork_en https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024/european-green-deal_en

Οι 7 καλύτεροι συνδυασμοί τροφών που προλαμβάνουν την ανάπτυξη φλεγμονών

Φυλλώδη λαχανικά και ελαιόλαδο Ποιος είπε ότι τα λιπαρά είναι εχθροί μας; Οι έρευνες δείχνουν ότι ο συνδυασμός λαχανικών και μιας πηγής υγιεινών λιπαρών ενισχύει την απορρόφηση αντιοξειδωτικών, όπως της λουτεΐνης και της βήτα-καροτίνης. Η λουτεΐνη, ένα αντιοξειδωτικό που βρίσκουμε στα φυλλώδη λαχανικά, είναι γνωστό ότι μειώνει τις φλεγμονές στα μάτια, γι’ αυτό και βοηθά στην πρόληψη κατά νευροεκφυλιστικών διαταραχών, όπως είναι η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Η βήτα-καροτίνη, ένα άλλο αντιοξειδωτικό, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει γενικά τις φλεγμονές σε μεγαλύτερους ενήλικες. Γι’ αυτό ρίξτε λίγο παρθένο ελαιόλαδο στην επόμενη σαλάτα σας.

Σπανάκι και βατόμουρα Αυτός ο συνδυασμός είναι φυσικά καλύτερος σε ένα smoothie· ιδανικά καταναλώστε το πριν και μετά την άσκηση. Σε μια έρευνα, αθλητές που κατανάλωναν βατόμουρα κάθε μέρα για 6 εβδομάδες μείωσαν τη φλεγμονή που αναπτύσσεται μετά την άσκηση, ενώ σε μια άλλη μελέτη αποδείχτηκε ότι το σπανάκι μπορεί να βελτιώσει την αναπνοή και τη ροή οξυγόνου κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Το νιτρικό άλας που περιέχεται στο σπανάκι βοηθά τους μυς να λειτουργήσουν αποτελεσματικότερα κατά τη διάρκεια της άσκησης, ενώ τα βατόμουρα βοηθούν στη μείωση του πόνου μετά την άσκηση. Φακές και λεμόνι Αν είστε γυναίκα σε προεμμηνόπαυση, βρίσκεστε σε κίνδυνο να εμφανίσετε έλλειψη σιδήρου και αναιμία (δηλαδή να έχετε λίγα ερυθρά αιμοσφαίρια εξαιτίας ακριβώς της έλλειψης σιδήρου). Αυτή η αντίδραση είναι αποτέλεσμα φλεγμονώδους απόκρισης. Γι’ αυτό, χρειάζεται να καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε σίδηρο με εσπεριδοειδή που έχουν υψηλά ποσοστά καροτενοειδών και ασκορβικού οξέος, όπως το λεμόνι, καθώς με αυτό τον τρόπο διευκολύνετε την απορρόφηση του σιδήρου. Γλυκοπατάτες και πιπέρι καγιέν Πασπαλίζοντας πορτοκαλί τροφές όπως οι γλυκοπατάτες και η κολοκύθα με πιπέρι καγιέν ή σκόνη τσίλι, ενισχύετε την απορρόφηση της βιταμίνης Α. Η συγκεκριμένη βιταμίνη βοηθά σε φλεγμονώδεις δερματικές παθήσεις, όπως είναι η ακμή, αλλά και στην βρογχοπνευμονική δυσπλασία. Άλλωστε, είναι ένας νόστιμος συνδυασμός. Σταφύλια και σμέουρα Και τα δύο είναι φρούτα πλούσια σε αντιοξειδωτικά και η επιστήμη έχει αποδείξει ότι όσο περισσότερα αντιοξειδωτικά, τόσο το καλύτερο. Τα σμέουρα περιέχουν ελλαγικό οξύ, που είναι γνωστό ότι ενισχύει την επίδραση της κουερσετίνης, που βρίσκουμε στα σταφύλια. Όταν συνδυάζονται, είναι αντιφλεγμονώδεις μηχανές. Επίσης, φαίνεται ερευνητικά ότι ο συνδυασμός τους μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, οστεοπόρωσης και καρκίνου του πνεύμονα. Αμύγδαλα και κεφίρ Προσθέστε μερικά κομμένα αμύγδαλα σε ένα μπολ κεφίρ για ένα υγιές έντερο. Όπως το γιαούρτι, αυτό το γαλακτοκομικό προϊόν παρέχει τόνους ευεργετικών βακτηρίων και προβιοτικών στο γαστρεντερικό μας σύστημα. Για να αυξήσουμε αυτά τα καλά βακτήρια, συνδυάστε το κεφίρ με αμύγδαλα. Οι φυτικές ίνες που περιέχουν στη φλούδα τους δρουν ως προβιοτικό, θρέφοντας αυτά που βρίσκουμε στο κεφίρ. Τα καλά βακτήρια του γαστρεντερικού συστήματος προλαμβάνουν και καταπολεμούν τις χρόνιες εντερικές φλεγμονές (όπως τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα). Σκόρδο, κρεμμύδι και καστανό ρύζι Τα πρώτα δύο υλικά μας χαρίζουν κακοσμία του στόματος, αλλά η αλήθεια είναι πως αποτελούν ιδανική προσθήκη σε δημητριακά ολικής αλέσεως, όπως το καστανό ρύζι και τα ζυμαρικά από σιτάρι: Μαζί, μπορούν να τριπλασιάσουν την απορρόφηση ψευδάργυρου. Ο ψευδάργυρος μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων φλεγμονωδών παθήσεων (αθηροσκλήρωση, καρκδίνο, νευροεκφυλιστικές νόσοι και αυτοάνοσα) κατά 66%. Πηγή: www.prevention.com/food-nutrition/g20514837/7-food-pairings-that-fight-inflammation

Μαγειρική Ορολογία

Στην κουζίνα υπάρχουν ορολογίες που όταν τις ακούμε ή διαβάζουμε δεν καταλαβαίνουμε το νόημα τους. Οι επαγγελματίες σεφ χρησιμοποιούν λέξεις για να περιγράψουν μια ολόκληρη τεχνική! Οι περισσότερες ορολογίες τησ κουζίνας βασίζονται στην Γαλλική γλώσσα. Πιο κάτω ανάρτησα μερικές ορολογίες που ίσως σας φανούν χρήσιμες.

Απαρέιγ-appareil: διαδικασία για τη διατήρηση του παρασκευάσματος με μείγμα μαριναρίσματος. Αρομάτ-aromat: μυρωδικό ή άλλο προϊόν που το χρησιμοποιούμε για συμπλήρωμα γεύσης. Ασεζονέ-assaisonner: προσθέτουμε αλάτι και μυρωδικά. Γαρνιτούρα-garniture: συστατικά για πιο κομψή παρουσίαση των πιάτων . Γκρατινέ-gratiner: το ρόδισμα ενός φαγητού που έχει καλυφθεί με μπεσαμέλ ή τυριά. Γκριγιέ-griller: το ψήσιμο απ’ ευθείας πάνω στη σχάρα. Εσσάνς-essance: συμπυκνωμένο υγρό που προήλθε από πύκνωση με βρασμό και εκχύλιση. Ζαρντινιέρ-jardiniere: μείγμα από ποικιλία χορταρικών Κανελέ-cannele: δημιουργώ με ειδικό εργαλείο ή με μαχαίρι ραβδώσεις . Καραμέλ-caramel: λιωμένη και λίγο καμμένη ζάχαρη. Κλαριφιέ-clarifier: κάνω διάφορα υγρά, ζωμούς ή βούτυρα πιο διαυγή. Κονσομέ-consomme: διαυγής σούπα. Κοντιμέντ-condiments: γευστικά υλικά όπως το αλάτι, πιπέρι, πάπρικα κ.λ.π. Κορσέ-corser: το δυνάμωμα της γεύσης , με άλλον πιο δυνατό ζωμό. Κουρτ μπουγιόν-court bouillon: ζωμός από αρωματικά χόρτα, βότανα, μπαχαρικά, κρασί ή ξύδι, για ενίσχυση σε ζωμούς ή σάλτσες. Kουλί-coulis: πολύ πυκνή σάλτσα ή υδαρής πουρές. Κροκάν-croquant: τα τραγανά παρασκευάσματα. Κρουτόν-croutons: φρυγανισμένα κομμάτια ψωμιού με λιπαρή ύλη ή και διάφορα μυρωδικά, σε διάφορα σχήματα. Μαρινέ-mariner: δίνω γεύση σε ένα υλικό μέσα σε κάποιο μείγμα. Μασερέ-macerer: δίνω γεύση αφήνοντας κάποιο υλικό μέσα σε κρασί ή άλλο αλκοόλ. Μασεντουάν-macedoin: μείγμα από ποικιλία φρούτων ή λαχανικών, κομμένα σε κύβους. Μιζ αν πλας-mise en place: η προετοιμασία για το μαγείρεμα. Μιζοτέ-mijoter: σιγανό ψήσιμο για πολύ ώρα. Μιρεπουά-mirepoix: μείγμα σωταρισμένων λαχανικών και άλλων υλικών που προστίθεται στο φαγητό για παραπάνω γεύση. Μουγιέ-moullier: προσθήκη νερού , ζωμού ή γάλακτος κατά τη διάρκεια του ψησίματος του φαγητού. Μπεν μαρί-bain Marie: το ειδικό σκεύος με τα 2 τεμάχια, ώστα να μαγειρεύεται κάτι χωρίς ν’ ακουμπάει άμεσα στην εστία. Μπουκέ γκαρνί-bouquet garni: μπουκέτο μυρωδικών από δάφνη, σέλινο,θυμάρι, μαϊντανό, για ζωμούς ή σάλτσες. Μπορντούρ-bordure: διακόσμηση των εδεσμάτων. Μπερέ-beurer: αλείφω ή βάζω βούτυρο. Μπλανσίρ-blanchir: βρασμός ενός υλικού σε κρύο νερό μέχρι την πρώτη βράση. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποβάλλονται ακαθαρσίες, στυφή γεύση, πίκρα από τα τρόφιμα αλλά μπορουν να γίνουν και πιο μαλακά. Μπουγίρ-bouilir: βράσιμο σε νερό Μπουγιόν-bouillon: ζωμός από διάφορα υλικά μαζί με αρωματικά στοιχεία Μπρινουάζ-brunois: λαχανικά κομμένα σε μικρούς κύβους. Ντεμπουγιέ-depouller: η αφαίρεση του αφρού αλλά και λιπαρών ουσιών από την επιφάνεια του φαγητού. Ντεμουλέ-demouler: ξεφορμάρω Ντρεσέ-dresser: βάζω κομψά το παρασκεύασμα στο πιάτο Παπιγιότ-papillote: τυλίγω σε χαρτί ή αλουμινόχαρτο ένα παρασκεύασμα για να το ψήσω. Πασέ-passer: περνάω τους ζωμούς ή τις σάλτσες από σουρωτήρι(σινουά )για να αφαιρέσω ανεπιθύμητα υλικά . Πουάντ-pointe: μια πρέζα, μια μικρή ποσότητα στην άκρη του κουταλιού. Πωσέ-pocher: το μαγείρεμα σε νερό ή ζωμό που βράζει. Ρεβενίρ-revenir: το τουμπάρισμα κι από τις 2 πλευρές του τροφίμου για να πάρει χρώμα. Σιρ λε πλα-sur la plat: μαγειρεμένο στο σκεύος που σερβίρεται π.χ. σαγανάκι Σουέ-suer:το πολύ ελαφρύ σωτάρισμα , το μάραμα ενός υλικού. Σουφλέ-soufler: φούσκωμα κατά τη διάρκεια του ψησίματος σε όλα τα παρασκευάσματα. Στιρ φράι-stir fry: τηγανίζω σε δυνατή φωτιά με ελάχιστη λιπαρή ύλη. Σωτέ- saute: τηγάνισμα τρυφερών υλικών σε λίγη λιπαρή ύλη. Τομπέ-tomber: το ψήσιμο ενός τροφίμου στο βούτυρο μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά του. Φαρινέ-fariner: το αλεύρωμα ενός σκεύους ή ενός υλικού. Φαρσί-farcir: γεμίζω με κάποιο μείγμα μια κρέπα, μια πίτα, κ.λ.π. Φλαμπέ-flamber: ανάβω φωτιά με κάποιο αλκοολούχο ποτό σε ένα παρασκεύασμα ώστε μετά την εξάτμιση του αλκοόλ να μείνει μόνο η γεύση του. https://cookingfuns.wordpress.com/μαγειρική-ορολογία/

SOS.....Αν οι μέλισσες εξαφανιστούν το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιστεί μέσα σε τέσσερα χρόνια

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κήρυξε την 20ή Μαΐου Παγκόσμια Ημέρα των Μελισσών. Στο Ψήφισμα της 20ής Δεκεμβρίου 2017, τονίζεται η επείγουσα ανάγκη να προστατευθούν οι μέλισσες και οι άλλοι επικονιαστές και επισημαίνονται οι κίνδυνοι που συνεπάγεται ενδεχόμενη εξαφάνισή τους.

ΜΙΑ ΕΛΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ! ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΨΗΦΙΑΚΗ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Χωρίς τις μέλισσες η τροφή μας θα περιορίζονταν σε καλαμπόκι, ρύζι και σιτάρι! Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το 84% από τα καλλιεργούμενα φυτά χρειάζονται τη μέλισσα για επικονίαση ενώ το 80% της άγριας βλάστησης οφείλεται στις μέλισσες! Γενικότερα τα έντομα αυτά, που θεωρούνται τα σπουδαιότερα απο οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο, συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στο 15- 30% της παραγωγής τροφίμων. Σε αυτό το πλανήτη που ζούμε, μέσα σε πορεία εκατομμυρίων χρόνων έχει αναπτυχθεί μια σχέση μεταξύ φυτών και μελισσών που εντυπωσιάζει! Οι μέλισσες μεταφέρουν την γύρη από λουλούδι σε λουλούδι, και έτσι "ζευγαρώνουν" τα άνθη μεταξύ τους. Οι μέλισσες είναι κατασκευασμένες να ζευγαρώνουν δεκάδες χιλιάδες άνθη μέσα στην μικρή ζωή που τους δίνεται, και ας μας φαίνεται παράξενο αυτό είναι μεγαλειώδες! Διότι όταν πάψει να συμβαίνει η γονιμοποίηση, τα φυτά δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν καρπούς (φαγητό) και κατά συνέπεια να διαιωνίσουν το είδος τους (σπόρους). Δηλαδή χωρίς τις μέλισσες δεν θα υπάρχει φαγητό, ένα αργό τέλος για όλους μας! Το 1/3 των τροφίμων που παράγονται σήμερα παγκοσμίως συνδέονται με την επικονίαση από τις μέλισσες, ενώ από τα 90 καλλιεργούμενα είδη φυτών, τα 70 έχουν ανάγκη τη μέλισσα.Εάν οι μέλισσες αφανιστούν, οι 71 από τις 100 πιο σημαντικές φυτικές καλλιέργειες παγκοσμίως που επικονιάζονται από τις μέλισσες, θα αρχίσουν να εξαφανίζονται και αυτές. Ειδικότερα, καρποί όπως τα μήλα, οι φράουλες και τα αμύγδαλα θα εμφανίσουν απότομη πτώση. Η εξαφάνιση των μελισσών όμως θα έχει και καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αν αναλογιστούμε ότι η οικονομική αξία της επικονίασης των μελισσών αποτιμάται σε € 265 δις το χρόνο παγκοσμίως. Ευτυχώς για εμάς η μέλισσα είναι ένα ανθεκτικό και ευπροσάρμοστο στις αντιξοότητες και ανθρώπινες αυθαιρεσίες έντομο. Η γλυκόζη και η φρουκτόζη στο μέλι είναι στην πιο απλή τους μορφή. Τόσο εύπεπτες για τον οργανισμό που μπορούν να κάνουν ένα πραγματικό θαύμα. Δεν υπάρχει ουδεμία σχέση με τη ζάχαρη που καταστρέφει τα όργανα και την εύρυθμη λειτουργία τους. Το μέλι όταν μπαίνει στον οργανισμό, αναγνωρίζεται ως «βιολογικό προϊόν» και η γλυκόζη που απορροφάται στο αίμα γίνεται με μέτρο (παίρνει όση έχει ανάγκη ο οργανισμός) και όχι ανεξέλεγκτη όπως συμβαίνει με τη ζάχαρη. Αυτές πρόκειται για πολύ σημαντικές ανακαλύψεις που μας θυμίζουν για άλλη μια φορά την ανεκτίμητη αξία που έχει το ελληνικό μέλι και ότι πρέπει να καταναλώνεται οπωσδήποτε δύο φορές κάθε ημέρα.Tην περίοδο του καλοκαιριού μια κυψέλη περιέχει: • 1 Βασίλισσα • 250-300 κηφήνες • 60.000 εργάτριες μέλισσες (από τις οποίες οι 20.000 είναι συλλέκτριες) Εργασίες που κάνει μια εργάτρια μέλισσα ανάλογα με την ηλικία της Ηλικία σε ημέρες: • 1-2 Καθαρίζει κελιά και διατηρεί ζεστό το γόνο • 3-11 Ταΐζει τον γόνο • 12-17 Παράγει κερί, χτίζει κηρήθρες, μεταφέρει τροφές στην κυψέλη • 18-21 Φρουρός στην είσοδο της κυψέλης • 21-40 Συλλέκτρια νέκταρος, γύρης, πρόπολης, νερού • 35-45 Τέλος της ζωής της Η υγεία των μελισσών είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα. Η μεγαλύτερη απειλή για τις μέλισσες προέρχεται από τα χημικά φυτοφάρμακα, υψηλής τοξικότητας που χρησιμοποιούνται, στις βιομηχανικές καλλιέργειες. Αυτά τα πολύ επικίνδυνα φυτοφάρμακα, έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού. Παράνομα ραντίσματα γίνονται παντού και σκοτώνουν τις μέλισσες, κάτι που θα πρέπει να σταματήσει. Οι μέλισσες προσλαμβάνουν τα φυτοφάρμακα από την γύρη και το νέκταρ κάτι που βλάπτει ανεπανόρθωτα το νευρικό τους σύστημα και πολύ συχνά τις οδηγεί στο θάνατο. Οι ολοένα περισσότερες μονοκαλλιέργειες που προωθεί η βιομηχανική γεωργία και που έχουν οδηγήσει στη μείωση της βιοποικιλότητας και την καταστροφή πλούσιων σε ποικιλία οικοσυστημάτων είναι ένας βασικός παράγοντας. Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν μεγάλο κίνδυνο γιατί οι μέλισσες για να επιβιώσουν θα πρέπει να τρέφονται από μια μεγάλη ποικιλία ανθοφόρων φυτών. Το σύνδρομο CCD ή Σύνδρομο Εγκατάλειψης Αποικιών Κυψελών Η ζοφερή πραγματικότητα είναι ότι οι μέλισσες πεθαίνουν με ταχύτατους ρυθμούς, απειλώντας με εξαφάνιση την αγροτική παραγωγή και πολλά είδη φυτών που χρειάζονται επικονίαση για να αναπαραχθούν. Σε κάποιες περιοχές παραπάνω από το 40% των κυψελών είναι πλέον άδειες. Στην Ισπανία εκατοντάδες χιλιάδες αποικίες έχουν... χαθεί, στην Πολωνία το ποσοστό απώλειας των μελισσών υπερβαίνει το 40%, ενώ ανάλογα προβλήματα αναφέρονται και από την Ελλάδα, τη Σουηδία, την Ιταλία και την Πορτογαλία. Ένα μόνο μελίσσι γονιμοποιεί 300 εκ. άνθη τη μέρα! Στην Κίνα στην επαρχία Σιτσουάν- από την δεκαετία του '80- που τα φυτοφάρμακα εξάλειψαν τις μέλισσες, η επικονίαση της αγροτικής παραγωγής γίνεται με το χέρι, χρησιμοποιώντας βούρτσες με φτερά! Στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του ισραηλινού φαρμάκου IAPV (Israel acute paralysis virus) και του συνδρόμου CCD. Βρήκαν επίσης και ίχνη από Clothianidin, ένα φάρμακο που σκοτώνει παράσιτα, ζιζάνια, το οποίο το έχει κατασκευάσει η Bayer και το οποίο σχετίζεται με την απώλεια χιλιάδων μελισσιών σε Γαλλία και Γερμανία. Πως ξεκίνησε όμως η παραγωγή του; Το σιτάρι αποτελεί βασική τροφή για τα γουρούνια και της αγελάδες και όχι μόνο. Στην ουσία ότι τρώμε βασίζεται στο σιτάρι. Το σιτάρι όμως έχει έναν εχθρό, ένα ζιζάνιο. Το ζιζάνιο αυτό (diabrotica) που προκαλεί τον θάνατο του σιταριού. Οι αγρότες άρχισαν να παραπονιούνται γιατί η σοδειά τους μειωνόταν. Έτσι το 2003 με έγκριση της Γερμανικής Κυβέρνησης η Bayer κυκλοφόρησε το Clothianidin. Τα πειράματα που είχαν κάνει έδειχναν ότι πέρα από το ζιζάνιο τίποτα άλλο δεν θα πάθει κάτι ή τουλάχιστον έτσι λέγανε. Επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μέλισσες και τα άλλα έντομα συνήθως αφήνουν τις εγκαταλειμμένες κυψέλες άθικτες. Κοντινοί πληθυσμοί από μέλισσες ή παράσιτα θα κυρίευαν φυσιολογικά μια τέτοια κυψέλη για να εκμεταλλευτούν τις προμήθειες μελιού και γύρης από τις μέλισσες που πέθαναν για κάποιους λόγους, όπως το υπερβολικό κρύο του χειμώνα. Η αποφυγή όμως που δείχνουν οι μέλισσες και τα παράσιτα για τις άδειες κυψέλες μοιάζει σαν να υπάρχει κάτι τοξικό στην αποικία που απομακρύνει όποιον πλησιάσει. Το 2007 το Γερμανικό σιτάρι μολύνθηκε από το ζιζάνιο για να το σώσει η Γερμανία διάταξε τον ψεκασμό του. Μετά από ένα χρόνο υπολογίζεται ότι πεθάναν 330 εκ. μέλισσες Η Γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να δώσει αποζημίωση στους αγρότες και να σταματήσει την χρήση του Clothianidin Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε την Bayer στην συνέχεια να αναπτύξει το πρόγραμμα Bee Care. Ετσι έχει αναπτύξει σημαντικό ερευνητικό έργο μέσα από τα κέντρα Bee Care σε Ευρώπη και Αμερική. Πέραν αυτού, διενεργεί σε βάθος έρευνα για τα χαρακτηριστικά των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και των καλλιεργειών με βιοτεχνολογία από τα πρώιμα στάδια ανάπτυξής τους για να διασφαλίσει ότι δεν επηρεάζουν αρνητικά τα είδη που δεν αποτελούν στόχο όπως οι μέλισσες, όταν βέβαια τα προϊόντα της εταιρίας εφαρμόζονται σύμφωνα με τις συγκεκριμένες οδηγίες ετικέτας. Τα προϊόντα με βάση τα νεονικοτινοειδή έχουν αντικαταστήσει πολλά παλαιότερα φυτοπροστατευτικά προϊόντα χάρη στην αποτελεσματικότητά τους στη διαχείριση επιβλαβών εντόμων, της άριστης ασφάλειας του χρήστη και του σχετικά ευνοϊκού περιβαλλοντολογικού προφίλ, που σημαίνει σημαντική μείωση της ποσότητας δραστικών ουσιών στο περιβάλλον. Ο κίνδυνος για την εξαφάνιση των μελισσιών και κατ΄επέκταση της ζωής, είναι υπαρκτός. Το μέλλον της γεωργίας στην Ελλάδα και παγκοσμίως βασίζεται αποκλειστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη. Απαιτούνται καινοτόμες λύσεις διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών σε συνδυασμό με άρτια τεχνική υποστήριξη του παραγωγού για να χτίσουμε το μέλλον της γεωργίας Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2018/05/bee.html#ixzz6qrIwsbyy Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2018/05/bee.html#ixzz6qrInqbvE Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2018/05/bee.html#ixzz6qrIEtHWd