Όταν πρέπει να βαράς τα 12ωρα και τα 14ωρα σκότωμα την ημέρα που απαιτεί η αγροτική ζωή, ποια είναι η φυλακή; Όταν χρειάζεσαι ινσουλίνη στις 3 η ώρα τη νύχτα και πρέπει να περπατήσεις 20 και 30 χιλιόμετρα για να μην πεθάνεις, ποια είναι η φυλακή; Αν εσύ είσαι ηλίθιος και θέλεις να επιστρέψεις στην εποχή πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση, που το 90% του ανθρώπινου πληθυσμού ήταν αγρότες, με γεια σου. Αλλά μην πας να μας το πλασάρεις σαν καλή ιδέα, μαλάκα!
Η αγροτική επανάσταση και αργότερα το ξαδερφάκι της η βιομηχανική δεν έγιναν στην τύχη, ούτε ήρθαν 5-10 ιμπεριαλιστές ή κάποιοι άλλοι -ιστές για να τις επιβάλλουν. Έγιναν για να αντιμετωπιστεί το αιώνιο πρόβλημα που μας τυραννάει και σήμερα: ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ! Γι' αυτό και διαδόθηκαν στον πλανήτη τόσο γρήγορα και τόσο καθολικά. Είχαμε φτάσει σε ένα τέλμα και το δίλημμά μας τότε ήταν το ίδιο με σήμερα: ή γινόμαστε εξυπνότεροι και παραγωγικότεροι ή σταματάμε να το χώνουμε στη μπροστινή τρύπα. Και επειδή τα άρθρα μου κατά της υπεργεννητικότητας δεν έχουν γίνει ακόμα τόσο δημοφιλή, εξακολουθούμε να επιλέγουμε το πρώτο. Η επιστροφή στο τοπικό αγροτικό μοντέλο, όσο εκσυγχρονισμένη κι αν καταφέρεις να την κάνεις, παραμένει μια επιστροφή. Ένα βήμα πίσω. Και εκτός από παραίτηση και τεμπελιά, είναι και σίγουρη αυτοκτονία. Τα περίπλοκα συστήματα πολύ απλά δεν επιζούν αν πας να τα μεταβάλλεις με τον αφελή τρόπο που περιγράφουν οι μαλακο-χίπηδες. Όταν παλιώνει μια γέφυρα, η καινούργια κατασκευάζεται ακριβώς δίπλα στην παλιά. Γιατί; Διότι το οδικό δίκτυο και όλη η σχετική υποδομή της πόλης συγκλίνουν γύρω από τη συγκεκριμένη τοποθεσία. Αν πήγαινες τη νέα γέφυρα αλλού, θα έπρεπε να σχεδιάσεις και νέες οδικές αρτηρίες από το μηδέν. Αντίστοιχα, αν θέλεις να εισάγεις νέους θεσμούς, πρέπει να χτίσεις πάνω στους ήδη υπάρχοντες και η μετάβαση πρέπει να λειτουργεί αποδοτικά every step of the way. Η λύση στο οικολογικό μας πρόβλημα δεν είναι η εγκατάλειψη της αστικής ζωής, αλλά η ανάπτυξη τεχνολογικών λύσεων που περιστρέφονται γύρω απ' αυτήν. Και σε αντίθεση με τους Μαορί, τους Ανασάζι και τους Πασχαλινούς Νησιώτες (έτσι λέγονται, το είδα στο Wikipedia), εμείς έχουμε την επιστήμη και την παιδεία για να το προσπαθήσουμε, άσχετα αν θα το καταφέρουμε ή όχι. Spoiler alert: όχι.
Στην τελική, στον πούτσο μου για τα χημικά στην ντοματούλα! Η ζωή του ανθρώπου ΔΕΝ είναι μόνο καθαρά πνευμόνια, καλό φαΐ και υγιές, στερεό χέσιμο. Οι τζιβάτοι οικο-κοινωνιολόγοι ανά τις παραλίες, τα στέκια και τα σχήματα μας λένε "να ξυπνήσουν οι μάζες", και "να υπάρξει μια σωστή παιδεία". Μέσα. Αλλά πώς ακριβώς θα γίνει αυτό όταν 9 στους 10 λιώνουν τη ράχη τους στο χωραφάκι ψηλέ; Μπορεί στην κωλο-Αθήνα να έχω λιγότερο ζωτικό χώρο, να βλέπω λιγότερο ουρανό και να τρώω περισσότερο τριβενζολικό πολυμεθυλοκαρκίνο, αλλά μπορώ κουτσά στραβά να επιβιώνω με 8 ώρες απλή, μη-χειρωνακτική δουλειά και την υπόλοιπη μέρα να παίζω, να διασκεδάζω και κυρίως: να μορφώνομαι! Έτσι πήγαμε μπροστά! Χάρη στην αστικοποίηση της ανθρωπότητας, ο Kant, ο Hobbes, o d'Holbach, ο Paine και όλοι οι ΑΣΤΟΙ αρχιτέκτονες του σύγχρονου πνεύματος μας ξεκόλλησαν από τις βασιλο-θεοκρατίες και μας έβαλαν στο δρόμο προς την ελευθερία, ούτως ώστε να μπορέσεις κι εσύ μια μέρα να πετάς άφοβα τις μαλακίες σου στα beach party. Κι αντ' αυτού, προτιμάς να πέρναγαν το χρόνο τους μπολιάζοντας μελιτζάνες και ποτίζοντας κολοκύθια. Άντε και γαμήσου, κι εσύ και το χωράφι σου, καργιόλη αχάριστε! http://faeenamalaka.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου