ΕΝΑΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΤΑΤΟΥΑΖ(By Smaragda IsGone)

«Κάθε τατουάζ είναι ένα μήνυμα. Γενικά οι άντρες επιλέγουν επιθετικά σύμβολα, ενώ οι γυναίκες σαγηνευτικά. Όσοι διαλέγουν τη δεξιά μεριά του σώματος είναι χαρακτήρες δυνατοί, κτητικοί και ανοιχτοί σε οτιδήποτε καινούργιο, ενώ όσοι κάνουν τατουάζ στην αριστερή είναι περισσότερο πεσιμιστές και με μικρή εμπιστοσύνη στον εαυτό τους», αναφέρει στο ιταλικό «Vanity Fair» ο ψυχολόγος Μάρκο Καναβίτσι, ειδικός της ψυχολογίας του τατουάζ.

Υπάρχουν πολλές αναλύσεις και μελέτες, αλλά ένα είναι σίγουρο. Τα τατουάζ είναι τέχνη! Έχουν ιστορία, παρόν, μέλλον και οι εραστές αυτής της τέχνης αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΩΝ ΤΑΤΟΥΑΖ

H λέξη tattoo (τατουάζ) έχει δύο μεγάλα παράγωγα: την πολυνησιακή λέξη «ta», που σημαίνει κάτι το εντυπωσιακό, και την ταϊτινή λέξη «tatau», που σημαίνει «για να σηματοδοτήσει κάτι». Οι περισσότερες έρευνες έχουν δείξει ότι τα τατουάζ πρωτοεμφανίστηκαν στην νεολιθική εποχή περίπου το 5.000 π.Χ. Η αιτία; ΑΤΥΧΗΜΑ. Λέγεται ότι κάποιος είχε μιά μικρή πληγή και την έτριψε με το χέρι που ήταν βρώμικο με αιθάλη και τέφρα από τη φωτιά. Όταν το τραύμα επουλώθηκε, είδαν ότι ένα σημάδι έμεινε μόνιμα. Φανταστείτε την έκπληξή τους! 

'Ετσι έπειτα, οι άνθρωποι πολλών φυλών, έχοντας την ανάγκη να επικοινωνήσουν με τη φύση ή τις όποιες ανώτερες δυνάμεις στις οποίες πίστευαν ή ακόμα και για να τιμήσουν νεκρά αγαπημένα πρόσωπα, άρχισαν να δίνουν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία τόσο στον σχεδιασμό όσο και στο υλικό που χρησιμοποιούσαν για τα τατουάζ. Πολλοί έτριβαν καπνό πάνω σε ανοιχτές πληγές, με αποτέλεσμα αυτές να γίνονται πιο ορατές. Στόλιζαν το σώμα τους με σχέδια φυτών ή ζώων,πιστεύοντας πως έτσι εξευμένιζαν ή τιμούσαν αυτά τα στοιχεία.

Τα χρόνια περνούσαν και η τέχνη διαδίδονταν. Το 1991 ανακαλύφθηκε η σωρός του otzi (σε βουνό μεταξύ Αυστρίας και Ιταλίας στην κοιλάδα otz των Άλπεων), γνωστός ως “ο άνθρωπος του πάγου”. Χρονολογείται στην χάλκινη εποχή και φέρει στο σώμα του 57 τατουάζ του άνθρακα, εκ των οποίων: απλές τελείες και γραμμές κάτω στη σπονδυλική στήλη, ένα σταυρό στο εσωτερικό του αριστερού γονάτου, έξι ευθείες γραμμές 15 εκατοστών πολύ πάνω από τα νεφρά και πολλές παράλληλες γραμμές πάνω στους αστραγάλους. Η θέση των σημάτων τατουάζ αφήνει να εννοηθεί ότι πιθανότατα εφαρμόζονταν για θεραπευτικούς λόγους (π.χ. για τη θεραπεία της αρθρίτιδας).

Οι Σκύθες Pazyryk στα βουνά του Αλτάι (της δυτικής και νότιας Σιβηρίας, 120 μίλια βόρεια των συνόρων μεταξύ Ρωσίας και Κίνας) ήταν ένας άλλος αρχαίος πολιτισμός, που κάλυπταν τα άκρα και τον κορμό τους με περίτεχνα σχέδια μυθικών ζώων.

Τη σκυτάλη μετά πήραν οι Βίκινγκς και στη συνέχεια η Αίγυπτος, απο την οποία και διαδώθηκε η πρακτική των τατουάζ σε ολόκληρο τον κόσμο. Με την ανοικοδόμηση της Πυραμίδας της τρίτης και τέταρτης δυναστείας της Αιγύπτου αναπτύχθηκαν διεθνείς σχέσεις με έθνη. Το 1891, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μουμιοποιημένη μιάν ιέρεια της θεάς Hathor, η οποία έζησε κάποια στιγμή μεταξύ 2160 π.Χ. και 1994 π.Χ. Η συγκεκριμένη θηλυκή μούμια, λοιπόν, είχε διάφορες γραμμές και τελείες τατουάζ στο σώμα της (ομαδοποίηση τελειών ή οι παύλες είχαν εναρμονιστεί σε αφηρημένα γεωμετρικά σχήματα).

Στην Αραβία σημάδευαν τα μέτωπα ή τα μάγουλα των νεαρών κοριτσιών και το αφαιρούσαν με ενεργό ασβέστη και σαπούνι όταν αυτά παντρεύονταν, σε κάποιες περιοχές την Ινδίας τα νιόπαντρα ζευγάρια έφερναν ευδιάκριτα σχέδια ή τα χρησιμοποιούσαν ως μέσο καλλωπισμού και σεξουαλικής διέγερσης.

Η πρώτη γραπτή απόδειξη για την ύπαρξη των ιαπωνικών τατουάζ βρίσκεται στην ιστορία της Κινέζικης Δυναστείας, τοποθετημένη στο 297 μ.Χ. Οι Ιάπωνες ενδιαφέρονταν για την τέχνη του τατουάζ ως επί το πλείστον για διακοσμητικούς λόγους και όχι για μαγικές ιδιότητες. Το κλασικό ιαπωνικό τατουάζ είναι ένα πλήρες “κοστούμι” στο σώμα.

Στην Πολυνησία το τατουάζ έχει μιά τεράστια ιστορική σημασία.Θεωρείται το πιο περίπλοκο και πιο επιδέξιο του αρχαίου κόσμου. Ο πολυνησιακός λαός πιστεύει ότι η πνευματική του εξουσία ή δύναμη της ζωής εμφανίζεται μέσω των τατουάζ του. Περίτεχνα γεωμετρικά σχέδια, τα οποία κατά περιόδους προσθέτονταν, ανανέωναν και διακοσμούσαν το άτομο καθ' όλη τη διάρκεια ζωής του, μέχρι που καλυπτόταν όλο του το σώμα. 

Στη Σαμόα η παράδοση εφαρμογής του τατουάζ («tatau») με το χέρι, από τα παλιά χρόνια, μεταδίδεται μέσα από ορισμούς των τίτλων και των ιδιοτήτων, αρχηγών και βοηθών, που προέρχονταν από αξιόλογες οικογένειες και με τη σωστή σειρά καταγωγής. Οι τελετές μύησης στην τέχνη του τατουάζ για τους νέους αρχηγούς, κατά κανόνα, διεξάγονταν με την έναρξη της εφηβείας. 
Οι άνθρωποι της Χαβάης είχαν τη δική τους παραδοσιακή τέχνη τατουάζ, γνωστή ως «kakau». Αυτήν δεν τη χρησιμοποιούσαν μόνο για διακόσμηση και για διάκριση, αλλά και για τη φύλαξη της υγείας τους και για την πνευματική τους ευεξία. Πολύπλοκα σχήματα, κατ’ απομίμηση υφασμένων καλαμιών ή με άλλες φυσικές μορφές, κοσμούσαν τα χέρια, τα πόδια, τον κορμό και το πρόσωπο των ανδρών. Ενώ οι γυναίκες είχαν γενικά τατουάζ στο χέρι, στα δάχτυλα, στους καρπούς και μερικές φορές στη γλώσσα τους.

Οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας δημιουργούσαν «ιερά» σχέδια εις ένδειξη πίστεως κι αφοσίωσης. Τα τατουάζ τους, που ονομάζονται «moko», αντικατοπτρίζουν την εκλεπτυσμένη τέχνη και χρησιμοποιούσαν επιδέξια την ξυλογλυπτική, για να χαράζουν το δέρμα.

Η Βόρνεος είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στον κόσμο, όπου τα παραδοσιακά φυλετικά τατουάζ εξακολουθούν να εφαρμόζονται έως και σήμερα, όπως ακριβώς γίνονταν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μέχρι πρόσφατα, πολλές από τις εσωτερικές φυλές είχαν ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διατηρήσουν πολλές πτυχές από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους, συμπεριλαμβανομένων και των τατουάζ. Τα σχέδιά τους έχουν εξαπλωθεί σ’ όλον τον κόσμο, για να αποτελέσουν τη βάση των σχεδίων τατουάζ, που οι δυτικοί αποκαλούν «tribal» (φυλετικό).

Στην Αφρική, όπου οι άνθρωποι έχουν σκούρο δέρμα, είναι δύσκολο να γίνουν έγχρωμα τατουάζ, όπως τα γνωρίζουμε. Αλλά, επειδή οι άνθρωποι εκεί θέλουν να έχουν τατουάζ, έχουν αναπτύξει μιάν άλλη τεχνική: «scarifications» (απομίμηση τατουάζτα). Αυτό γίνεται, σηκώνοντας λίγο το δέρμα και κόβοντάς το λίγο με μαχαίρι ή κάποιο άλλο αιχμηρό αντικείμενο. Μετά το τρίβουν με ειδική άμμο ή στάχτη, ώστε να αυξηθούν οι ουλές και να πάρουν μιά μορφή στο σώμα τους. Τα σημάδια που μένουν, φαίνονται σαν γραφή Μπράιγ.

Οι Έλληνες έμαθαν τα τατουάζ από τους Πέρσες. Οι Ελληνίδες γυναίκες ήταν γοητευμένες από την ιδέα του τατουάζ ως χαρακτηριστικού εξωτικής ομορφιάς. Οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν τα τατουάζ από τους Έλληνες. Οι λατίνοι συγγραφείς, όπως ο Βιργίλιος, ο Σενέκας και ο Γαληνός, αναφέρουν ότι πολλοί δούλοι και εγκληματίες είχαν τατουάζ. Μιά νομική επιγραφή από την Έφεσο αναφέρει ότι, κατά τη διάρκεια της πρώτης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι σκλάβοι που εξάγονταν προς την Ασία, είχαν τατουάζ με τη λέξη «φόρος καταβλήθη». Επίσης, και οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τα τατουάζ ως τιμωρία.

Στους δυτικούς πολιτισμούς, το τατουάζ εμφανίστηκε περίπου την εποχή των Σταυροφόρων, ενώ στα τέλη του 17ου αιώνα ο Κάπτεν Κουκ τα φέρνει έπειτα από τα ταξίδια του στην Πολυνησία και τα νησιά του Ειρηνικού.

Το 18ο αιώνα το τατουάζ ήταν μία μόδα για τους «λίγους», ενώ το 19ο άρχισε να εξαπλώνεται στην Αγγλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Αργότερα, το τατουάζ έγινε σύμβολο των περιθωριακών στοιχείων (ίσως επειδή στην αρχαία Ρώμη οι λιποτάκτες, οι εγκληματίες κι οι σκλάβοι έφεραν αναγνωριστικά σημάδια) ή συνδυάστηκε με «ζόρικα» επαγγέλματα όπως των εργατών ή των ναυτικών. Άλλωστε και τα μέλη των συμμοριών έχουν τατουάζ ως σύμβολα αναγνώρισης για την ομάδα στην οποία ανήκουν.

Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα να κατεβείτε απο την χρονομηχανή. Φτάσαμε στο σήμερα!!

Written by Smaragda IsGone

Πηγές:http://en.wikipedia.org/wiki/Tattoo
      http://www.tattooland.gr/about.html