Διαβίωση - Ο άνθρωπος απέναντι στη Φύση

Η οικολογική συνείδηση πρέπει να είναι ο κυριότερος στόχος

και το να υιοθετήσουμε πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον σε προσωπικό επίπεδο, πρέπει να γίνει στάση ζωής.

Το φυσικό περιβάλλον μας, περιλαμβάνει όλους τους ζωντανούς οργανισμούς και την άβια ύλη που βρίσκονται στη γη. Υπό αυτή την άποψη, το φυσικό περιβάλλον δεν είναι αποτέλεσμα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και διαφοροποιείται από το δομημένο περιβάλλον, στο οποίο συγκαταλέγονται οι γεωγραφικές περιοχές που δέχονται σημαντική επιρροή από τον Άνθρωπο.Καταρχάς δεν πρέπει να θεωρούμε εγωκεντρικά ότι καταστρέφουμε τη φύση, καθώς είναι κάτι που ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταστρέψει, στην ουσία το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να τροποποιήσει ένα περιβάλλον σε σημείο που να μην μπορεί να επιβιώσει κάποιος ζωντανός οργανισμός και αυτό στις περισσότερες των περιπτώσεων όχι για πάντα.
Ο λόγος που είναι απαραίτητο να έχει κάποιος οικολογική συνείδηση, όπως και να το αντιληφθούμε, πάντα καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα, το οποίο δεν είναι άλλο από το να μπορούν να διαβιώσουν όσο είναι το δυνατόν περισσότερο οι έμβιοι οργανισμοί που υπάρχουν στο πλανήτη μας. 

Η δημιουργία της ζωή και η εξέλιξη της στη μορφή που αντιλαμβανόμαστε κάθε στιγμή γύρω μας,  αποτελεί μία διαδικασία μακροχρόνια και συνάμα η υπέρτατη ευκαιρία για αυτόν που τελικά την λαμβάνει, μιας και σε προσωπικό επίπεδο από το μηδέν βρεθήκαμε να είμαστε εδώ, εγώ να γράφω και εσείς να διαβάζετε και αυτό είναι κάτι το οποίο το οφείλουμε σε άλλους παράγοντες και απειροελάχιστα σε εμάς.
Για αυτό το λόγο αφού ο κύκλος της ύπαρξης είναι γνωστός,  οι δράσεις μας πρέπει να έχουν θετικό αντίκτυπο μετά από το δικό μας  κύκλο, διότι δεν πρέπει να είμαστε οι τελευταίοι αλλά ούτε να έχουμε συνδράμει στο να είναι οι τελευταίοι οι επόμενοι,όπως επίσης θα πρέπει να ενθυμούμεθα δε  ότι  δεν είμαστε οι μόνοι κάτοικοι του πλανήτη και κάθε τι είναι χρήσιμο για το σκοπό του.Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τον όρο οικολογική συνείδηση  σαν μια ελαφριά έννοια και με τα λεγόμενα τους, παρουσιάζουν ή  προασπίζουν ότι την κατέχουν στο μέγιστο βαθμό, αλλά  συνήθως είναι κάτι το οποίο δεν αντικατοπτρίζει τα πραγματικά δεδομένα των πράξεων μας, επίσης η

ακολουθούμενη τεχνική από πολλούς, του να κρύβονται πίσω από το πώς είναι δομημένη η κοινωνία και το ότι δεν είναι εφικτό να κάνουμε κάτι για αυτό, είναι λάθος. Όταν  λ.χ. ο βασικός υπεύθυνος για τη καταστροφή του περιβάλλοντος, δεν είναι άλλος από τον τρόπο παραγωγής της  ενέργειας με ότι περικλείει αυτό  και από τη στιγμή που σχεδόν οτιδήποτε που καταναλώνουμε έχει το στίγμα του στην καταστροφή του περιβάλλον, δεν θεωρώ αποδεκτό  το ύφος που αγγίζει τα όρια της ψύχωσης, να κουνάμε το δάκτυλο σαν οι υπέρτατοι οικολογικοί "συνειδησείες", να λέμε ότι δεν είναι εφικτό το  να μην χρησιμοποιούμε τα τεχνολογικά επιτεύγματα, γιατί θα πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι καθαρά θέμα επιλογής μας το αν μπορούμε ή όχι χωρίς την εξέλιξη που έχει προσφέρει η βιομηχανική επανάσταση και οι μετέπειτα χρόνοι,τουλάχιστον αν θέλουμε να νοούμαστε ελεύθεροι άνθρωποι ακόμα.
Είναι κατανοητό ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο έως απλησίαστο από όλους εκτός από τις εξαιρέσεις  που χρειάζονται για να επιβεβαιώσουν αυτό που γράφω.
Απλά επειδή έχουμε μια κάποια οικολογική διάθεση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν κάνουμε κάτι περισσότερο από μία μικρή, αλλά συνάμα σημαντική προσπάθεια, αφού η ύπαρξη αυτής αποτελεί  ένα μεγάλο βήμα, οπότε είναι κάτι το οποίο είναι θετικό αλλά όχι κάτι το οποίο μας βγάζει εκτός της οικολογικής καταστροφής και το ξέρουμε πολύ καλά όλοι μας αυτό.
Ο αγώνας για να επιβιώσει το  φυσικό περιβάλλον, που μας επιτρέπει να ζούμε, είναι τεράστιος και σίγουρα δεν αρκεί μόνο μερικές προσωπικότητες για να το σώσουν.

Είναι εμφανές ότι η αντίληψη που έχει ο καθένας για την οικολογία, έχει να κάνει με στοιχεία του χαρακτήρα του, αφού η προσωπικότητα μας καθορίζει εν τέλει τις πράξεις, τις σκέψεις και τα αισθήματα μας εν συναρτήση της εκάστοτε κατάστασης που βιώνουμε


Για αρχή όμως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η σωστή και ευσυνείδητη οικολογική συμπεριφορά ξεκινάει από την καθημερινότητα, δηλαδή από το σπίτι.

Για αυτό, παρόλο που είναι χιλιοειπωμένα και μπορεί σε πολλούς να ακουστούν ως τετριμμένα, πρέπει να παραθέτουμε την ελάχιστη προσπάθεια που μπορούμε να συμβάλουμε, με απλούς τρόπους που μπορεί ο καθένας από το σπίτι του ή στην καθημερινότητά του, να βοηθήσει το περιβάλλον.


Να ενεργήσει δηλαδή ως ένας «εθελοντής».

Η έννοια του οικιακού εθελοντισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το σύγχρονο τρόπο αντίληψης του κόσμου, που θέλει το σπίτι μας «ζωντανό» οργανισμό της πόλης και όχι ένα απομονωμένο κτίριο, ασύνδετο από τον αστικό ιστό. Νοικοκυριό πλέον δίχως οικολογική συνείδηση δεν πρέπει να νοείται.
Η οικολογική συνείδηση φαίνεται από τον τρόπο που καταναλώνουμε το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, μέχρι από τα ποια σκουπίδια «βγαίνουν» από το σπίτι μας, αλλά επίσης και από την μείωση στην αλόγιστη χρήση βλαβερών συσκευών-υλικών.

Για αυτό  θα πρέπει να βελτιώσουμε σε προσωπικό επίπεδο την :

Ανακύκλωση

Εξοικονόμηση ενέργειας

Εξοικονόμηση φυσικών πόρων

Αποφυγή βλαβερών δραστηριοτήτων για το περιβάλλον.

Πληροφορίες για το πώς θα το επιτύχετε, μπορείτε να βρείτε εύκολα σε διάφορα σίτε στο νετ


Αλήθεια έχετε αναλογιστεί πόσα νοικοκυριά τα εφαρμόζουν?

Πόσοι άνθρωποι με τις καθημερινές συνήθειες  ρυπαίνουν το περιβάλλον με πράγματα όπως, τα sprey, τα οχήματα μεταφοράς -που ο καθένας έχει και από ένα-, την υπερκατανάλωση, τα air condition, τις τσίχλες ή τις γόπες που πετάνε κάτω, τα πλαστικά ποτήρια και τις συσκευασίες που όπου και να σταθούμε τις βλέπουμε? Με τον κατάλογο να μην τελειώνει  σύντομα.



Και όλα αυτά αναφέρονται ώστε να τονιστεί τα όσα κάνει ο καθένας μέσα στη μέρα του, διαιωνίζοντας το πρόβλημα με τον  παραδειγματισμό που παίρνει ένα παιδί, άσχετα αν είναι δικό μας ή όχι. Βέβαια κάποια παιδιά είναι πιο τυχερά και έχουν έναν πιο άξιο γονέα που προσπαθεί και κατά αυτόν τον τρόπο να προστατεύσει το μέλλον του, δίνοντας του τροφή ίσως  για αναπτύξει και άλλες αξίες, χωρίς να εκπαιδεύει το τέκνο του στο πώς να συμπεριφέρεται σαν αλαζόνας και εγωιστής (με την κακή έννοια του)
.

Τουλάχιστον επιτακτική αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο η ανάγκη για μύηση και ουσιαστική ευαισθητοποίηση του παιδιού, όσον αφορά στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης. Καλύτερα αποτελέσματα για το ζητούμενο θα υπάρξουν αν το παιδί, πέραν της έμφυτης αγάπης που τρέφει για τη φύση (φυσιολατρία) και το ζωικό της κόσμο από την προσχολική ηλικία, έχει ευαισθησία αλλά και τις απαραίτητες γνώσεις, Τις όποιες γνώσεις μπορεί και επιβάλλεται να έχει ένα παιδί, πρέπει να του της παρέχει η οικογένεια, η λογοτεχνία για παιδιά, (τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σ’ αυτό τον τομέα)  και ιδιαίτερα το σχολείο.

Αφού ο  χαρακτήρας καθορίζεται από το περιβάλλον και τα βιώματα του καθενός, αλλά πλέον επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η προσωπικότητα είναι και θέμα κληρονομικό.


Δυστυχώς στην Ελλάδα όπου ζώ, θεωρώ ότι η οικολογική συνείδηση δεν είναι στο επίπεδο που αρμόζει και αυτό είναι φυσιολογικό γιατί ο όρος της είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κουλτούρα μιας κοινωνίας, μιας και καθορίζεται από την προσωπική  και εν συνεχεία την κοινωνική δράση που εν τέλει αποτελούν κοινωνική συνείδηση.
Θα  πρέπει να είναι ευδιάκριτο ότι πέρα από ότι  ο καθένας μας προκαλεί ρύπανση σαν άτομο (ο καθένας στο βαθμό του), στο γενικό σύνολο του λαού μας, από κουλτούρα συμπεριφερόμαστε κάθ' αυτόν τον ασυνείδητο τρόπο, συνεπώς δεν έχει να κάνει τόσο  με  την υπό-ομάδα που ανήκει κάποιος.

Αν ένας άνθρωπος  δεν εκτιμά και δε θέλει το καλό του συνανθρώπου του, τότε τι μπορεί να προσφέρει στον εαυτό του? Αφού στην ανάλυση αυτού, δε σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό.

Η καραμέλα που έχουνε όλοι είναι η γνωστή, “κοίτα τι κάνουν οι άλλοι γύρω”, μα δες μια φορά εσύ τι κανείς, κρίνε τον εαυτό σου χωρίς οίκτο, έχεις τόσο φουσκωμένο εγωισμό που ούτε εσύ ο ίδιος δεν σου επιτρέπεις να σε κακολογήσεις για πράγματα που ξέρεις ότι κάνεις λάθος?
Δοκίμασε το μια φορά και καν’ το πάλι αύριο και μεθαύριο, έτσι ολοένα και ο "κίνδυνος" θα αυξάνετε να μη ντρέπεσαι να σε δεις είτε στο καθρέπτη σου, είτε να φοβάσαι να σκεφτείς τις κινήσεις σου μια προς μια, για να μπορέσεις απλά να σε παραδεχτείς έως έναν βαθμό. Βέβαια δεν αρκεί το να κάνεις το καλό μια και δυο φορές, αλλά να το κάνεις κτήμα σου.
Είναι μία μεγάλη μάχη μεταξύ δύο κόσμων, με την σκοτεινή πλευρά να έχει το πλεονέκτημα, έτσι πρέπει να είσαι δυνατός για την προσπάθεια που θα καταβάλεις, το έπαθλο όμως είναι η “Αρετή”.

Και φυσικά μέσα σε όλα αυτά πρέπει να διορθώνεις και τα λάθη των πλησίον σου, ώστε να νιώθεις πιο σίγουρος ότι τα λόγια σου και οι σκέψεις σου θα γίνουνε  πράξεις, αν φυσικά θες να λες ότι έχεις ”ανδρική τιμή”.

Αλλά εκτός αυτού εφόσον έχεις αποκτήσει συνείδηση,  θα αισθανθείς πως βάζεις κ εσύ ένα ψεγάδι - λιθαράκι στη ανθρωπότητα. Ίσως ακόμη σταθούμε τυχεροί να σε δει κάποιο παιδί και να σε μιμηθεί αργά ή  γρήγορα, ή ακόμα και τα δικά σου παιδιά.

Γιατί να ‘μαστε σίγουροι όλοι  ότι η νέα γενιά από τους πρεσβύτερους της θα παραδειγματιστεί. Αυτούς-εμάς θα μιμηθεί και για να μην προδιαθέτουμε όμως, είναι λογικό ένα μικρό κομμάτι ότι θα συνειδητοποιήσει το λάθος που έχει γίνει και θα προσπαθεί να αφυπνίσει τη συνείδηση των υπολοίπων!!
Ας γίνουμε κάποια στιγμή περήφανοι για κάτι που κάναμε σε μεγάλο κοινωνικό επίπεδο κ ας μη σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας και τη στιγμή. Μερικοί πρέπει να σταματήσουν να κατηγορούν απλά για να κατηγορήσουν και κάποιοι άλλοι να αρχίσουν να σέβονται τη μητέρα φύση και να πάψουν να την έχουν δεδομένη σαν να’ ναι η μάνα τους.

Εν κατακλείδι, το να αποκτήσει κανείς οικολογική συνείδηση είναι κάτι που μπορεί να γίνει με τον επαναπροσδιορισμό των αξιών, αλλά και την συνειδητοποίηση της θέσης μας μέσα στο κοινωνικό σύνολο και της ευθύνης που έχουμε σε ατομικό επίπεδο στην προσπάθεια να διατηρηθεί η σταθερότητα του περιβάλλοντος, με σκοπό εν συνεχεία να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στην δυνατότητα μιας πιο συλλογικής προσπάθειας, έχοντας ταυτόχρονα αποβάλει το σαράκι που μας έχει διαλύσει, με αποτέλεσμα να έχουμε απομακρυνθεί από τον άγνωστο συνάνθρωπο μας, ώστε κάποια στιγμή να αρχίσουμε να τον λογαριάζουμε σε αυτά που πράττουμε, αλλά επίσης για να έχουμε και τη βοήθεια τους όπως και αυτός την δικιά μας.

Ευχαριστώ για τη βοήθεια της Δ.Ζ συμβούλου ψυχικής υγείας

Το είδαμε εδώ Διαβίωση: Διαβίωση - Ο άνθρωπος απέναντι στη Φύση
Για περισσότερα σχετικά θέματα πατήστε στην πηγή του άρθρου