Το διαδίκτυο έχει απελευθερώσει την ανθρώπινη γνώση. Ποτέ πριν δεν ήταν τόσο εύκολο να μάθεις τόσα πολλά. Φυσικά, μας έχει επίσης πλημμυρίσει με αποσπάσεις και έχει δημιουργήσει ένα εύφορο έδαφος για τρολ και παραπληροφόρηση, αλλά αν το διαδίκτυο έχει ένα βασικό πλεονέκτημα, αυτό είναι η απελευθέρωση της εκπαίδευσης.
Όσον αφορά την πρόσβαση σε αυτόν τον ωκεανό πληροφοριών, έχουμε δύο βασικές επιλογές: ενσύρματο ή Wi-Fi (ασύρματο διαδίκτυο). Η συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων έχουν επιλέξει την ασύρματη επανάσταση. Είναι εύκολο να δούμε γιατί. Σε σύγκριση με το ενσύρματο διαδίκτυο, το ασύρματο είναι απλούστερο, φθηνότερο, και εγκαθίσταται ταχύτερα στα σχολεία.
Σήμερα, μαθητές αντικαθιστούν τετράδια και βιβλία με φορητούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, iPad, και κάθε είδους «έξυπνων» συσκευών που συνδέονται σε μια ισχυρή ασύρματη υποδομή η οποία τους επιτρέπει να χρησιμοποιηθούν πραγματικά οπουδήποτε στους σχολικούς χώρους.
Αλλά αυτό το ασύρματο δίκτυο έχει ένα θανάσιμο μειονέκτημα. Γιατροί και επιστήμονες λένε ότι οι μαθητές και οι διδάσκοντες που βρίσκονται σε τέτοια σχολεία διακινδυνεύουν την υγεία τους.
Κίνδυνοι ραδιενέργειας
Ο γιατρός Μάρτιν Παλ, επίτιμος καθηγητής βιοχημείας και βασικών ιατρικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας Ουάσινγκτον, παρουσίασε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση σε αυτό το θέμα, στην εργασία του με τίτλο «Το Wi-Fi είναι ένας σημαντικός κίνδυνος στην ανθρώπινη υγεία», που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου 2018 του Environmental Research.
«Η τοποθέτηση Wi-Fi σε σχολεία ανά την χώρα μπορεί να αποτελεί κίνδυνο υψηλού επιπέδου για την υγεία των παιδιών μας καθώς και κίνδυνο για τους διδάσκοντες και τα όποια πολύ ευαίσθητα έμβρυα που οι διδάσκουσες μπορεί να φέρουν, επίσης», γράφει ο Παλ.Καθώς το Wi-Fi βρίσκεται παντού, από κατοικίες έως και δημόσιους χώρους, ο ανησυχητικός ισχυρισμός του Παλ φαίνεται δύσκολο να γίνει αντιληπτός. Και όμως τα στοιχεία του είναι εντυπωσιακά: 23 ελεγχόμενες επιστημονικές μελέτες δείχνουν πολυάριθμες αρνητικές επιπτώσεις από έκθεση σε ακτινοβολία Wi-Fi. Δεκάδες ακόμα έρευνες για την ζημία που προκαλεί το Wi-Fi, που δεν εμπεριέχονται στην εργασία, υπάρχουν επίσης.
Η ασύρματη ακτινοβολία έχει γίνει κάτι κοινό παρά τα στοιχεία για τις ζημίες που προκαλεί. Έρευνες που έγιναν ακόμα και πριν από δεκαετίες δείχνουν προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την έκθεση. Κάποια από τα ισχυρότερα στοιχεία ήρθαν το 2019 από την τελική αναφορά μιας έρευνας $30 εκατομμυρίων, και διάρκειας 19 ετών, που χρηματοδοτήθηκε από την αμερικανική υπηρεσία Διαχείρισης Τροφίμων και Φαρμάκων. Διεξήχθη από το Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας – την ομοσπονδιακή υπηρεσία με καθήκον τον έλεγχο τοξινών – και σχεδιάστηκε για να είναι η τελική λέξη για το αν η ασύρματη ακτινοβολία είναι επιζήμια. Έδειξε καθαρά στοιχεία για καρκίνο και ζημία στο DNA που σχετίζονται με την χρήση κινητού τηλεφώνου.
Συγκεντρωμένος κίνδυνος
Για τα σχολεία υπάρχουν επιπλέον ανησυχίες, λένε ειδικοί, επειδή είναι τα μέρη όπου υπάρχει η περισσότερο συγκεντρωμένη ασύρματη ακτινοβολία σήμερα. Τα συστήματα Wi-Fi που έχουν υιοθετήσει τα σχολεία είναι πολύ εκτενέστερα από το μέσο Wi-Fi του σπιτιού ή της καφετέριας. Αυτά τα επαγγελματικού επιπέδου συστήματα χρησιμοποιούν αρκετούς δρομολογητές (ρούτερ) που ονομάζονται και «σημεία πρόσβασης» ανά την σχολική αίθουσα, συχνά στην οροφή πάνω από τα κεφάλια των μαθητών. Τώρα, προσθέστε όλη την ακτινοβολία που εκπέμπεται από όλες τις ασύρματες συσκευές που χρησιμοποιεί ο κάθε ένας μαθητής, και θα βρείτε ότι τα παιδιά περνούν έως και επτά ώρες την μέρα σε μια πυκνή σούπα ηλεκτρονέφους.
Ακόμα χειρότερα, οι άνθρωποι που βάζουμε σε αυτό το εκπληκτικά πυκνό πεδίο ασύρματης ακτινοβολίας είναι περισσότερο ευάλωτοι σε αυτό. Σε σύγκριση με τους ενήλικες, τα παιδιά είναι μικρότερα και έχουν μικρότερα και λεπτότερα κρανία, και έτσι η ακτινοβολία τα διαπερνά ευκολότερα και πηγαίνει σε μεγαλύτερα τμήματα του εγκεφάλου. Επίσης προβληματικό, το ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα των παιδιών βρίσκονται ακόμα σε ανάπτυξη. Επίσης, τα κύτταρα των παιδιών διαιρούνται ταχύτερα, που αυξάνει τον κίνδυνο μεταλλάξεων που μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο.
Σύμφωνα με τον Παλ, αυτοί οι παράγοντες κάνουν τα παιδιά πιο ευάλωτα στις διαδικασίες ασθένειας που η ασύρματη ακτινοβολία έχει φανεί συνεπώς ότι προκαλεί: οξειδωτικό στρες (που μπορεί να οδηγήσει σε καρκινικές ασθένειες, καθώς και ζημία στο DNA), ζημία στο σπέρμα και στους όρχεις, κυτταρικό θάνατο, αλλαγές στο ενδοκρινικό σύστημα, και περίσσια ασβεστίου.
Στοιχεία ασθένειας
Αυτές οι διαδικασίες ασθένειας δεν είναι απλώς θεωρητικές. Επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν από τον γιατρό Λένναρτ Χάρντελ, έναν ογκολόγο στο Νοσοκομείο Πανεπιστημίου Όρεμπρο στην Σουηδία, έδειξαν ότι παιδιά που εκθέτονται σε αυτήν την ακτινοβολία είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο και να τον αναπτύξουν ταχύτερα.
Άλλοι γιατροί και επιστήμονες λένε ότι η έκθεση είναι μάλλον ένας σημαντικός παράγοντας για τα αυξανόμενα ποσοστά παιδικών ασθενειών. Ο γιατρός Χιου Τέυλορ, καθηγητής και πρόεδρος μαιευτικής, γυναικολογίας, και αναπαραγωγικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Yale, έδειξε πως η έκθεση εμβρύων σε ασύρματη ακτινοβολία επηρεάζει την νευρολογική ανάπτυξη και συμπεριφορά και μπορεί να οδηγήσει σε Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ – ADHD) – μια ασθένεια που έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 10 χρόνια.
Η καθηγήτρια της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ και νευρολόγος παιδιατρικής στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης, Μάρθα Χέρμπερτ, διατυπώνει το ανησυχητικό επιχείρημα ότι η αύξηση στις ασθένειες του φάσματος αυτισμού μπορεί επίσης να σχετίζεται με την αύξηση στην έκθεση σε ασύρματη ακτινοβολία.
Η αναφορά 60 σελίδων της Χέρμπερτ από το 2012 δεν παρέχει στοιχεία αιτίου, αλλά πράγματι αποκαλύπτει αρκετές ομοιότητες μεταξύ συμπτωμάτων γνωστών ότι εμφανίζονται με ασύρματη ακτινοβολία και βιολογικών εκδηλώσεων του αυτισμού, όπως κυτταρικό στρες, ζημία ιστών, παραμόρφωση πρωτεϊνών, και τραυματισμό μεμβρανών.
Η Χέρμπερτ περιγράφει τον αυτισμό όχι ως μια ασθένεια ενός χαλασμένου εγκεφάλου, αλλά ενός εγκεφάλου που δυσκολεύεται να ρυθμίσει τις λειτουργίες του. Και πιστεύει ότι αν ένας τέτοιος εγκέφαλος μπλεχτεί σε ένα σύννεφο ασύρματης ακτινοβολίας, δέχεται έναν παράγοντα αναστάτωσης, κάνοντάς το ακόμα δυσκολότερο να εξισορροπηθούν συμπεριφορά και βιολογικές διαδικασίες.
Αν και οι εγκέφαλοι των παιδιών με αυτισμό μπορεί να είναι οι πιο ευάλωτοι σε ακτινοβολία μικροκυμάτων, η Χέρμπερτ λέει ότι κάθε εγκέφαλος είναι στο έλεος της επιρροής της.
«Πραγματικά ανησυχώ για τους εγκεφάλους του κόσμου», είπε η Χέρμπερτ. «Δεν είναι αστείο να έχεις αυτό το πράγμα να εισέρχεται σε αυτά τα τρία πάουντς ευαίσθητης, τζελ-κρυσταλλικής δομής στο κεφάλι μας που κάνει αυτά τα εκπληκτικά πράγματα. Και δεν έχει φτιαχτεί για αυτό το επίπεδο έκθεσης [σε ακτινοβολία].»
Ηλεκτρομαγνητική νευρολογία
Η Χέρμπερτ εξηγεί ότι, όπως ακριβώς οι ασύρματες συσκευές μας, ο εγκέφαλός μας στέλνει μηνύματα με ηλεκτρομαγνητικά σήματα. Στην πραγματικότητα, καθώς τα επιστημονικά μας όργανα γίνονται πιο ευαίσθητα, επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι κάθε κύτταρο στο σώμα μας χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικά σήματα.
Τώρα που ζούμε σε έναν ασύρματο κόσμο, και όλοι ζούμε μέσα σε ένα πεδίο ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σχεδόν όλη την μέρα, η Χέρμπερτ πιστεύει πως υπάρχει επαρκής επιστημονική στήριξη για να πούμε πως αυτή η επιρροή μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην διάβρωση των ιδανικών χημικο-ηλεκτρικών λειτουργιών των σωμάτων μας – συνεπώς να αποσυντονίζει τον εγκέφαλό μας και το νευρικό μας σύστημα.
Ο αυτισμός κάποτε θεωρούνταν αυστηρά μια γενετική ανωμαλία. Αλλά καθώς η γνώση για την ασθένεια έχει αυξηθεί, ερευνητές έχουν αποκαλύψει ένα πιο σύνθετο τοπίο, όπου μια σειρά περιβαλλοντικών επιρροών έχει φανεί πως έχει μια επίδραση στην γονιδιακή έκφραση.
Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει μόνο ένας παράγοντας δημιουργίας της ασθένειας, η οποία επεκτείνεται ταχέως (η τελευταία εκτίμηση από τα Κέντρα για Έλεγχο Ασθενειών των ΗΠΑ είναι ότι 1 σε κάθε 40 παιδιά έχει αυτισμό, αύξηση από τα 1 σε κάθε 166 το 2005), αλλά υπάρχουν μάλλον πολλοί παράγοντες. Τοξικά χημικά, για παράδειγμα, έχει από καιρό φανεί ότι επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου.
Αλλά η Χέρμπερτ υποστηρίζει πως, λόγω της ηλεκτρικής φύσης των σωμάτων μας, η ασύρματη ακτινοβολία ίσως δημιουργεί περισσότερη αναστάτωση από τα τοξικά χημικά.
«Όταν δεχόμαστε έκθεση σε τοξικά στοιχεία, μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο, αλλά πρέπει να περάσει μέσα από μεταβολικές διαδικασίες που επηρεάζουν τις ηλεκτρομαγνητικές διαδικασίες ώστε να γίνει αυτό», είπε η Χέρμπερτ. «Αλλά όταν έχεις ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, είναι μια ευθεία βολή. Είναι η ίδια γλώσσα, συνεπώς μπορεί να είναι πιο ακαριαίο.»
Άρρωστοι στα σχολεία
Η Ντάφνα Τάκοβερ είναι πρώην αξιωματούχος των τηλεπικοινωνιών που έγινε δικηγόρος που προασπίζεται τους ανθρώπους που έπαθαν ζημία από την ασύρματη ακτινοβολία. Η μήνυσή της στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ οδήγησε στα πρώτα όρια για το Wi-Fi σε σχολεία παγκοσμίως. Η Τάκοβερ έδειξε στοιχεία 200 άρρωστων παιδιών λόγω Wi-Fi σε μόνο έξι σχολεία.
Τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Τάκοβερ λέει ότι δέχεται κλήσεις από πολλούς γονείς κάθε εβδομάδα με παιδιά που αρρώστησαν από το ασύρματο σύστημα του σχολείου τους. Λέει πως τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, αυξημένη ευαισθησία στον θόρυβο, ρινική αιμορραγία, προβλήματα συγκέντρωσης και μνήμης, ναυτία, εξάντληση, και υπερκινητικότητα.
«Δυστυχώς, αυτές οι ζημίες δεν είναι δυνητικές αλλά υπάρχουσες, και σε κλίμακα επιδημίας», είπε η Τάκοβερ.
Η οξεία ή χρόνια ασθένεια που προκαλείται από ασύρματη ακτινοβολία είναι γνωστή ως ηλεκτρομαγνητική ευαισθησία. Είναι η ίδια ασθένεια που το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ είχε ονομάσει «ασθένεια μικροκυμάτων» όταν στρατιώτες που δούλευαν με τεχνολογίες όπως ραντάρ για μεγάλες περιόδους εμφάνιζαν τα ίδια συμπτώματα. Η ασθένεια ονομάζεται έτσι από τις συχνότητες μικροκυμάτων με τις οποίες λειτουργεί η ασύρματη τεχνολογία. Αυτοί που εμφανίζουν ασθένεια μικροκυμάτων δεν αντέχουν να βρίσκονται σε πεδίο ασύρματης ακτινοβολίας καθώς έχουν συμπτώματα πόνου και μερικές φορές παράλυσης.
Ένα παιδί με το οποίο δουλεύει η Τάκοβερ είναι μια 13χρονη από το Όρεγκον που καθόταν σε θρανίο ακριβώς κάτω από τον δρομολογητή (ρούτερ) Wi-Fi της αίθουσας. Αφότου ανέπτυξε ασθένεια μικροκυμάτων, οι γονείς της την έγραψαν σε ένα ιδιωτικό σχολείο Waldorf, επειδή είναι ένα από τα λίγα σχολεία που δεν χρησιμοποιούν Wi-Fi.
Σε κάποιες περιπτώσεις, γονείς αναγκάζονται να έχουν τα παιδιά να διδάσκονται στο σπίτι επειδή δεν μπορούν να βρουν σχολεία χωρίς Wi-Fi. Σε άλλες περιπτώσεις, άρρωστα παιδιά αναγκάζονται να υπομείνουν.
Η Τάκοβερ είπε ότι ένας γονέας είχε δύο γιους που ανέπτυξαν ασθένεια μικροκυμάτων. Αυτή η μητέρα πρότεινε στο σχολείο των γιων της να εγκαταστήσει ενσύρματο διαδίκτυο στην αίθουσα και ακόμα και προσφέρθηκε να πληρώσει το κόστος, αλλά το σχολείο αρνήθηκε. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά της μπορούν να πάνε στο σχολείο μόνο για λίγες ώρες ανά εβδομάδα.
«Όταν βρίσκονται στο περιβάλλον του Wi-Fi παρουσιάζουν πονοκεφάλους, προβλήματα συγκέντρωσης, δερματικούς ερεθισμούς και υπερκινητικότητα», είπε η Τάκοβερ.
Κίνδυνος για τους διδάσκοντες
Η ασθένεια μικροκυμάτων μπορεί να επηρεάσει διδάσκοντες που δουλεύουν εντός Wi-Fi επίσης. Η Λώρι Μπράουν, δασκάλα στην Ενιαία Διεύθυνση Εκπαίδευσης Λος Άντζελες (Ε.Δ.Ε.ΛΑ), λέει ότι δεν γνώριζε τίποτα για τις επιπτώσεις στην υγεία από το ασύρματο πεδίο, έως ότου το σχολείο της εγκατέστησε ένα επαγγελματικού επιπέδου σύστημα Wi-Fi τον Απρίλιο του 2015. Σήμερα, λέει ότι η ζημία που προκλήθηκε από αυτήν την τεχνολογία είναι αδύνατον να αγνοηθεί από αυτήν.
«Είχαμε Wi-Fi παλιότερα, αλλά το αναβαθμισμένο σύστημα τώρα έχει δύο σημεία πρόσβασης σε κάθε μία αίθουσα, προσθέτοντας ένα σύνολο 190 σημείων πρόσβασης στο σχολείο, περιλαμβανομένων πρόσθετων ενισχυτών για πρόληψη της όποιας απώλειας συνδεσιμότητας», είπε η Μπράουν. «Όλα αυτά έγιναν για τα τεστ του Common Core, και την διδασκαλία 21ου αιώνα.»
Κατά την διάρκεια των τεστ του Common Core, κάθε μαθητής της Μπράουν χρησιμοποιεί έναν ασύρματο φορητό υπολογιστή (Chromebook) για να έχει πρόσβαση στο νέο σύστημα. Μετά από μόλις δύο ώρες σε αυτό το νέο περιβάλλον υψηλής τεχνολογίας, η Μπράουν είπε ότι άρχισε να νιώθει διάφορα συμπτώματα: τσιμπήματα και κάψιμο στο δέρμα της, αναπνευστικά προβλήματα, και έναν ταχύτερο καρδιακό παλμό. Οι αστράγαλοί της άρχισαν να πονούν και οι ρινικές δίοδοι άρχισαν να πρήζονται.
Τα συμπτώματα επιδεινώθηκαν και σύντομα η Μπράουν μετά βίας ολοκλήρωνε την μέρα. Πριν το νέο σύστημα Wi-Fi, η Μπράουν σπάνια ασθενούσε και είχε αποταμιεύσει σχεδόν 800 ώρες από τις αναρρωτικές άδειες. Αλλά μετά την εγκατάσταση του νέου εξοπλισμού, ήταν άρρωστη συνεχώς. Έως το τέλος του σχολικού έτους, η Μπράουν ήταν εκτός τουλάχιστον δύο μέρες ανά εβδομάδα.
«Απλώς άρχισα να νιώθω απαίσια», είπε. «Θα πήγαινα σπίτι από το σχολείο και θα ένιωθα τόσο άθλια. Δεν ήμουν ποτέ άτομο πονοκεφάλων, και είχα όλους αυτούς τους πονοκεφάλους, κάτι πολύ περίεργο.»
Η Μπράουν γνωρίζει τουλάχιστον δέκα διδάσκοντες και μέλη προσωπικού που παραπονέθηκαν για συμπτώματα για τα οποία ανέφεραν ως αίτιο το σχολικό Wi-Fi. Δύο συνταξιοδοτήθηκαν, ένας από άλλο σχολείο παραιτήθηκε, και τουλάχιστον τρεις (μαζί με την Μπράουν) αιτήθηκαν εργασιακή αποζημίωση στην διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Λος Άντζελες. Όλες οι αιτήσεις αρχικά απορρίφθηκαν.
Η Μπράουν βρίσκεται τώρα σε ειδική άδεια ασθένειας, αλλά θα ήθελε την παλιά ζωή της πίσω. Σήμερα, αν κάποιος απλώς χρησιμοποιεί ένα κινητό τηλέφωνο δίπλα της, τα συμπτώματα φλεγμονής της Μπράουν, καθώς και άλλα μερικές φορές παραλυτικά συμπτώματα, μπορεί να επιστρέψουν τάχιστα.
«Είναι πολύ βαρύ και λυπηρό επειδή μειώνει την ευχαρίστηση της ζωής και περιορίζει τον τρόπο ζωής σου», είπε. «Είμαι κάποια που θέλει να βρίσκει λύσεις, μου αρέσει να βοηθάω και είμαι φιλική και άνετη. Δεν ήμουν άτομο ιδιαίτερων περιστάσεων υγείας. Με κάνει να νιώθω άβολα που είμαι ο εαυτός μου όταν νιώθω ότι προκαλώ αναστάτωση σε άλλους.»
Για σχολεία που θέλουν να κάνουν αλλαγές στην εγκατάσταση, ζωές έχουν αλλάξει. Αιτήματα μέσω του Νόμου Αμερικανών με Αναπηρίες έκαναν κάποια σχολεία να αφαιρέσουν τους δρομολογητές Wi-Fi από τις αίθουσες όπου υπάρχουν άτομα που πάσχουν από ασθένεια μικροκυμάτων, ακόμα και να αφαιρούν δρομολογητές σε διπλανές αίθουσες όταν ακόμα ασκούν επιρροή.
Η δασκάλα Σέιλα Ρήβιλ απέκτησε ασθένεια μικροκυμάτων αλλά έπεισε το σχολείο της να μετατρέψει σε ασύρματη την διαδικτυακή του σύνδεση και να συνδέσει λάπτοπ με έναν μετατροπέα. Δεν υπάρχει Wi-Fi ή Bluetooth στην αίθουσα της Ρήβιλ, και τα παιδιά που έχουν μαζί τους κινητά τηλέφωνα τα απενεργοποιούν όταν βρίσκονται στην αίθουσα.
«Λέει ότι όχι μόνο νιώθει καλύτερα στην αίθουσα, αλλά και οι μαθητές της είναι επίσης πιο ήρεμοι και μπορούν να συγκεντρωθούν καλύτερα», είπε η Τάκοβερ.
Ειδικοί είδαν κινδύνους σε αναβαθμίσεις σχολικών Wi-Fi ακόμα και πριν εγκατασταθούν. Το 2013, η Χέρμπερτ έγραψε μια επιστολή προειδοποίησης στην Ενιαία Διεύθυνση Εκπαίδευσης Λος Άντζελες, αναφέροντας τις χιλιάδες ερευνητικές εργασίες που έχουν συσσωρευτεί εδώ και δεκαετίες και καταγράφουν κακές επιπτώσεις στην υγεία και στο νευρικό σύστημα από ακτινοβολία ηλεκτρομαγνητικής συχνότητας και ραδιοσυχνότητας (EMF/RFR).
«Η EMF/RFR από το Wi-Fi και τους πύργους κινητής τηλεφωνίας μπορούν να ασκήσουν μια αποδιοργανωτική επίδραση στην ικανότητα να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε, και επίσης μπορούν να είναι αποσταθεροποιητικές για την ανοσοποιητική και μεταβολική διαδικασία», έγραψε η Χέρμπερτ. «Αυτό θα το κάνει δυσκολότερο για κάποια παιδιά να μάθουν, ειδικά για αυτά που ήδη έχουν προβλήματα εξ αρχής.»
Η επιστολή έγινε δημοφιλής, αλλά η Ε.Δ.Ε.ΛΑ (διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Λος Άντζελες) δεν της έδωσε πολύ προσοχή.
«Ξέρετε ποιοι αντέδρασαν μόνο; Οι πυροσβέστες», είπε η Χέρμπερτ. «Έβλεπαν συνεχώς αυτό το πράγμα, όπου τοποθετούσαν πύργους κινητής τηλεφωνίας ακριβώς πίσω από όλα τα πυροσβεστικά τμήματα. Και μαντέψτε, όλοι οι πυροσβέστες αρρώσταιναν.»
Πίεση για αλλαγή
Καθώς περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν τους κινδύνους που σχετίζονται με την ασύρματη ακτινοβολία και τα Wi-Fi σε σχολεία, προσπάθειες εμφανίζονται από ενώσεις εκπαιδευτικών, οργανισμούς γονέων, και ομάδες γιατρών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Μια ευρέως προτεινόμενη λύση είναι τα σχολεία να υιοθετήσουν ένα ενσύρματο σύστημα. Αυτό θα επιτρέπει σε μαθητές να έχουν πιο αξιόπιστη γρήγορη σύνδεση διαδικτύου αλλά χωρίς την ακτινοβολία μικροκυμάτων. Τo κόστος θα είναι μόνο ελαφρώς υψηλότερο από ένα ασύρματο σύστημα.
Αν και η εγκατάσταση ενός ενσύρματου συστήματος σημαίνει ένα μεγαλύτερο αρχικό κόστος, θα μπορούσε να εξοικονομήσει εκατομμύρια για τα σχολεία μακροπρόθεσμα, καθώς και να εξασφαλίσει την υγεία των παιδιών που φοιτούν σε αυτά τα σχολεία. Η Τάκοβερ λέει ότι τα περισσότερα σχολεία δεν είναι ασφαλισμένα για επιρροές υγείας σχετιζόμενες με την ασύρματη ακτινοβολία επειδή οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες έμαθαν το μάθημά τους από το κάπνισμα και τον αμίαντο και έτσι έκαναν μια εξαίρεση σχετικά με το ασύρματο.
Κάποια αλλαγή ίσως έλθει με την μορφή νέων νόμων. Στην Μασαχουσέτη, επτά νομοσχέδια πρόσφατα στόχευσαν το πρόβλημα της ασύρματης τεχνολογίας σε μερικά σχολεία.
Η Ντεμπ Μάγιερ διευθύνει το παράρτημα Όρεγκον των Γονέων Ανά την Αμερική (ΓΑΑ). Ο οργανισμός της εισήγαγε τρία νομοσχέδια στην πολιτειακή βουλή τα οποία στοχεύουν την αυξανόμενη έκθεση παιδιών σε ασύρματη ακτινοβολία.
«Δεν είμαστε κατά της τεχνολογίας. Είμαστε κατά της μη ασφαλούς χρήσης και της ανεύθυνης χρήσης», είπε η Μάγιερ.
Ένα νομοσχέδιο επέτρεψε σε γονείς που ανησυχούν για το Wi-Fi να έχουν εναλλακτικές επιλογές για το παιδί τους, και δίνει στα παιδιά δυνατότητα διαλειμμάτων ώστε να κινούνται λίγο στον φυσικό κόσμο για κάποιο μέρος της μέρας τους. Ένα άλλο νομοσχέδιο κάλεσε για κατάλληλη σήμανση της ασύρματης τεχνολογίας. Θαμμένες βαθιά στο εγχειρίδιο χρήσης του κινητού σας τηλεφώνου είναι συμβουλές για ασφαλέστερη χρήση της συσκευής σας. Το νομοσχέδιο ζήτησε να υπάρχουν αυτές οι συμβουλές σε πιο εμφανή σημεία με καθαρές σημάνσεις προειδοποιήσεων ώστε οι καταναλωτές να παίρνουν την ασφάλεια σοβαρότερα.
Κανένα από αυτά τα δύο νομοσχέδια δεν υπερψηφίστηκε.
Το τρίτο νομοσχέδιο (283), ωστόσο, υπερψηφίστηκε. Εστιάζεται στην καλύτερη δημόσια κατανόηση των βιολογικών επιδράσεων της ασύρματης ακτινοβολίας. Απαιτεί από δημόσια και ιδιωτικά σχολεία να διανέμουν πληροφορίες για εν δυνάμει κινδύνους υγείας της τεχνολογίας ασύρματου δικτύου στους εργαζομένους τους, μαθητές, και γονείς ή κηδεμόνες. Απαιτεί επίσης την υγειονομική αρχή της πολιτείας να εξετάσει μελέτες με ανεξάρτητη χρηματοδότηση για τις επιπτώσεις της έκθεσης σε ακτινοβολία μικροκυμάτων σε σχολεία και παρόμοια περιβάλλοντα, ειδικά έκθεση που προκαλείται από την χρήση τεχνολογιών ασύρματου δικτύου. Μετά καλεί την υγειονομική αρχή να δημιουργήσει οδηγίες βάσει της εξέτασης.
Η Μάγιερ λέει ότι η εξέταση που απαιτεί το νομοσχέδιο 283 θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2020. Αλλά λόγω επιπλοκών από την COVID-19, είχε μετατοπιστεί έως τον Ιανουάριο 2021.
«Δεν αντιμετωπίσαμε το 5G σε κάποιο νομοσχέδιο που εισαγάγαμε, αλλά αυτό το θέμα έχει εκδηλωθεί ως το πιο φλέγον ζήτημα τώρα. Θα θέλαμε να κάνουμε κάτι για αυτό σύντομα», είπε η Μάγιερ.
Όποια μορφή και αν πάρει η νομοθεσία, η Μάγιερ λέει πως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι τα σχολεία, οι βουλευτές και το κοινό να δώσει στο ζήτημα την βαρύτητα που του αξίζει.
«Το να πείσουμε ανθρώπους ότι αυτό που λέμε είναι πραγματικό και αληθινό είναι ένα πραγματικά δύσκολο έργο επειδή δεν θέλουν να σκεφτούν ότι υπάρχει κάποιο μειονέκτημα στις συσκευές τους», είπε η Μάγιερ. «Και ειδικά δεν θέλουν να σκεφτούν ότι το να δίνουν συσκευές στα παιδιά τους είναι κάτι κακό.»
Η Χέρμπερτ λέει ότι ένας άλλος λόγος που ο κόσμος μπορεί να μην είναι πρόθυμος να δει το πρόβλημα είναι ότι όλη αυτή η ασύρματη ακτινοβολία ίσως επηρεάζει την κρίση μας.
«Η κρίση σας είναι εγγενώς ανενεργή όταν η εγκεφαλική σας λειτουργία δέχεται παρέμβαση με κάποιον τρόπο. Μπορεί να χάνετε πράγματα – να μην μπορέσετε να κάνετε κάποιες διακρίσεις, ή να είστε αποδιοργανωμένοι με τρόπους που δεν αντιλαμβάνεστε έως ότου βγείτε εκτός αυτού. Ίσως ποτέ να μην βγαίνετε εκτός αυτού», είπε η Χέρμπερτ. «Απλώς τροφή για σκέψη καθώς προσπαθούμε και παρατηρούμε την αυξανόμενη έκθεσή μας σε ηλεκτρομαγνητικά κύματα.»
Διαβάστε επίσης: Αντίσταση στο 5G: Εμπόδιο σε ένα μέλλον υψηλής τεχνολογίας ή προειδοποίηση για σοβαρό κίνδυνο υγείας;
Ακολουθήστε τον Κόναν στο Twitter: @ConanMilner
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου