Ο αμίαντος (asbestos) είναι ένα ινώδες μετάλλευμα, σκληρό και ανθεκτικό
στις υψηλές θερμοκρασίες, απρόσβλητο από χημικές δράσεις που υπάρχει σε
αφθονία στο στερεό φλοιό της γης. Ο αμίαντος διαθέτει αντοχή και ελαστικότητα, αντίσταση στα οξέα και μεγάλη θερμομονωτική ικανότητα.Σήμερα
ο αμίαντος χρησιμοποιείται σε πάνω από 3.000 εφαρμογές όπως υφαντική,
σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα
ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην
ηλεκτρολογία, στις μονώσεις σωληνώσεων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και
εργοστάσια. Κυρίως, όμως έχει χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή προϊόντων
αμιαντοτσιμέντου, τα οποία απορροφούν το 80% περίπου της παγκόσμιας
παραγωγής αμιάντου π.χ. φύλλα ΕΛΛΕΝΙΤ που χρησιμοποιούνται στην
κατασκευή κτιρίων, λόγος για τον οποίο πολλά κτίρια και σπίτια περιέχουν
αμίαντο στα κατασκευαστικά τους υλικά.
Η έκθεση σε αναπνεύσιμες ίνες αμιάντου (διαμέτρου μικρότερης των 3μm), είναι δυνατόν να προκαλέσει διάμεσο πνευμονική ίωση (αμιάντωση) που οδηγεί στο καρκίνο του πνεύμονα.
Για τον λόγο αυτό η κοινοτική νομοθεσία έχει κατατάξει τον αμίαντο στην κατηγορία των επικινδύνων υλικών και συνιστά την σταδιακή απομάκρυνσή του. Εξ άλλου σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο έχει απαγορευτεί η εμπορία και χρήση προϊόντων αμιάντου από 01-01-2005.
Ομάδες υψηλού κινδύνου σήμερα είναι οι άνθρωποι που εκτελούν εργασίες επισκευών κτιρίων και οι εργαζόμενοι σε ναυπηγεία. Δεδομένου όμως ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο αμίαντος χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν στην κατασκευή σχολείων και νοσοκομείων, εκτεθειμένοι σε κίνδυνο είναι οι μαθητές, οι καθηγητές και το εν γένει νοσηλευτικό προσωπικό.Εξ άλλου δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αμίαντο στο ίδιο τους το σπίτι και γι΄ αυτό πρέπει να γνωρίζουν από τι κινδυνεύουν και πως θα προστατευθούν.Κάτω από ποιες περιστάσεις κινδυνεύουμε από αμιαντούχα υλικά στο σπίτι;
«Ύστερα από την αφαίρεση αμιάντου στα περισσότερα σχολεία ανά την επικράτεια, διαπιστώσαμε ότι το πρόβλημα στα σπίτια των ιδιωτών είναι ακόμα μεγαλύτερο» μας λέει εκπρόσωπος εξειδικευμένης εταιρείας διαχείρισης αμιάντου, αφού σε κάθε χωριό ή κωμόπολη αποτελούσε παλαιότερα την εύκολη λύση για κάθε νοικοκυριό.
Η πιο διαδεδομένη μορφή αμιάντου, συνήθως σε παλαιότερης κατασκευής σπίτια είναι το γνωστό σε όλους ΕΛΛΕΝΙΤ που μπορεί να υπάρχει στη συχνότερη εφαρμογή του σε στέγες, υπόστεγα, μικροκατασκευές χωρών σταθμεύσεως, αποθήκες, έως σωλήνες, καπνοδόχους, μονώσεις λεβήτων, τζάκια κλπ.
Οι κίνδυνοι στο σπίτι προκαλούνται όταν τα αμιαντούχα υλικά λόγω παλαιότητας, φθοράς, ζημίας, καθαρισμού ή ανακατασκευής θρυμματιστούν ή ξεφλουδίσουν. Όταν συμβεί αυτό, οι μικροσκοπικές ίνες αμιάντου απελευθερώνονται στον αέρα και τότε είναι δυνατόν κανείς να τις εισπνεύσει από τη μύτη ή το στόμα. Οι ίνες μπορούν επίσης να προσκολληθούν στα ρούχα, τα εργαλεία και το δέρμα απ’ όπου πολύ εύκολα μετά θα μπορούσαν πάλι να απελευθερωθούν.
Πάντως ο καθαρισμός, η αναδιαμόρφωση, η σφυρηλάτηση, η διάτρηση, το πριόνισμα, το βούρτσισμα, το ξεσκόνισμα, το ξύσιμο και το τρίψιμο είναι δυνατόν να αποδεσμεύσουν ποσότητες ινών αμιάντων ικανές να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία.
Υπάρχει περίπτωση να βρούμε αμίαντο σε σπίτια νεότερης κατασκευής και πού πρέπει να ψάξουμε;Σπίτια στα χωριά και στις πόλεις με υπόστεγα και αποθήκες στην αυλή, μικρά κτίσματα στον κήπο, κοτέτσια και άλλα κτίσματα εμπεριέχουν με τη μορφή αμιαντοσανίδων ή πλακών το βλαβερό αυτό υλικό.Σε πολλά κτίσματα, τα αμιαντούχα υλικά ξεθωριάζουν και απελευθερώνουν με ευκολία τις επικίνδυνες ίνες στον αέρα.Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι επίσης η επαφή πλακών Ελενίτ με φυλλωσιές δέντρων καθώς με την ένταση του αέρα τρίβονται και απελευθερώνουν τις ίνες αμιάντου.
Στην Ελλάδα ΕΛΛΕΝΙΤ χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στη κατασκευή ενός απλού στεγάστρου. Ακόμα αμίαντο μπορεί να βρει κανείς σε πλακάκια δαπέδου από βινύλιο, στις μονώσεις σωλήνων ζεστού νερού ή ατμού, στις καμινάδες αλλά και στις φλάντζες που υπάρχουν σε πολλές πόρτες. Επίσης στις σόμπες, τους φούρνους και μερικές φορές ακόμα και στα βότσαλα.
Πώς αναγνωρίζουμε τον αμίαντο στο σπίτι;
Η συνηθέστερη μορφή αμιάντου στα σπίτια που είναι γνωστή σε όλους και εύκολα αναγνωρίσιμη είναι το αμιαντοτσιμέντο (κυματοειδή φύλλα ΕΛΛΕΝΙΤ). Το ΕΛΛΕΝΙΤ είναι γκρι, πολλές φορές όμως είναι βαμμένο και με άλλα χρώματα.
econews.gr
Η έκθεση σε αναπνεύσιμες ίνες αμιάντου (διαμέτρου μικρότερης των 3μm), είναι δυνατόν να προκαλέσει διάμεσο πνευμονική ίωση (αμιάντωση) που οδηγεί στο καρκίνο του πνεύμονα.
Για τον λόγο αυτό η κοινοτική νομοθεσία έχει κατατάξει τον αμίαντο στην κατηγορία των επικινδύνων υλικών και συνιστά την σταδιακή απομάκρυνσή του. Εξ άλλου σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο έχει απαγορευτεί η εμπορία και χρήση προϊόντων αμιάντου από 01-01-2005.
Ομάδες υψηλού κινδύνου σήμερα είναι οι άνθρωποι που εκτελούν εργασίες επισκευών κτιρίων και οι εργαζόμενοι σε ναυπηγεία. Δεδομένου όμως ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο αμίαντος χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν στην κατασκευή σχολείων και νοσοκομείων, εκτεθειμένοι σε κίνδυνο είναι οι μαθητές, οι καθηγητές και το εν γένει νοσηλευτικό προσωπικό.Εξ άλλου δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αμίαντο στο ίδιο τους το σπίτι και γι΄ αυτό πρέπει να γνωρίζουν από τι κινδυνεύουν και πως θα προστατευθούν.Κάτω από ποιες περιστάσεις κινδυνεύουμε από αμιαντούχα υλικά στο σπίτι;
«Ύστερα από την αφαίρεση αμιάντου στα περισσότερα σχολεία ανά την επικράτεια, διαπιστώσαμε ότι το πρόβλημα στα σπίτια των ιδιωτών είναι ακόμα μεγαλύτερο» μας λέει εκπρόσωπος εξειδικευμένης εταιρείας διαχείρισης αμιάντου, αφού σε κάθε χωριό ή κωμόπολη αποτελούσε παλαιότερα την εύκολη λύση για κάθε νοικοκυριό.
Η πιο διαδεδομένη μορφή αμιάντου, συνήθως σε παλαιότερης κατασκευής σπίτια είναι το γνωστό σε όλους ΕΛΛΕΝΙΤ που μπορεί να υπάρχει στη συχνότερη εφαρμογή του σε στέγες, υπόστεγα, μικροκατασκευές χωρών σταθμεύσεως, αποθήκες, έως σωλήνες, καπνοδόχους, μονώσεις λεβήτων, τζάκια κλπ.
Οι κίνδυνοι στο σπίτι προκαλούνται όταν τα αμιαντούχα υλικά λόγω παλαιότητας, φθοράς, ζημίας, καθαρισμού ή ανακατασκευής θρυμματιστούν ή ξεφλουδίσουν. Όταν συμβεί αυτό, οι μικροσκοπικές ίνες αμιάντου απελευθερώνονται στον αέρα και τότε είναι δυνατόν κανείς να τις εισπνεύσει από τη μύτη ή το στόμα. Οι ίνες μπορούν επίσης να προσκολληθούν στα ρούχα, τα εργαλεία και το δέρμα απ’ όπου πολύ εύκολα μετά θα μπορούσαν πάλι να απελευθερωθούν.
Πάντως ο καθαρισμός, η αναδιαμόρφωση, η σφυρηλάτηση, η διάτρηση, το πριόνισμα, το βούρτσισμα, το ξεσκόνισμα, το ξύσιμο και το τρίψιμο είναι δυνατόν να αποδεσμεύσουν ποσότητες ινών αμιάντων ικανές να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία.
Υπάρχει περίπτωση να βρούμε αμίαντο σε σπίτια νεότερης κατασκευής και πού πρέπει να ψάξουμε;Σπίτια στα χωριά και στις πόλεις με υπόστεγα και αποθήκες στην αυλή, μικρά κτίσματα στον κήπο, κοτέτσια και άλλα κτίσματα εμπεριέχουν με τη μορφή αμιαντοσανίδων ή πλακών το βλαβερό αυτό υλικό.Σε πολλά κτίσματα, τα αμιαντούχα υλικά ξεθωριάζουν και απελευθερώνουν με ευκολία τις επικίνδυνες ίνες στον αέρα.Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι επίσης η επαφή πλακών Ελενίτ με φυλλωσιές δέντρων καθώς με την ένταση του αέρα τρίβονται και απελευθερώνουν τις ίνες αμιάντου.
Στην Ελλάδα ΕΛΛΕΝΙΤ χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στη κατασκευή ενός απλού στεγάστρου. Ακόμα αμίαντο μπορεί να βρει κανείς σε πλακάκια δαπέδου από βινύλιο, στις μονώσεις σωλήνων ζεστού νερού ή ατμού, στις καμινάδες αλλά και στις φλάντζες που υπάρχουν σε πολλές πόρτες. Επίσης στις σόμπες, τους φούρνους και μερικές φορές ακόμα και στα βότσαλα.
Πώς αναγνωρίζουμε τον αμίαντο στο σπίτι;
Η συνηθέστερη μορφή αμιάντου στα σπίτια που είναι γνωστή σε όλους και εύκολα αναγνωρίσιμη είναι το αμιαντοτσιμέντο (κυματοειδή φύλλα ΕΛΛΕΝΙΤ). Το ΕΛΛΕΝΙΤ είναι γκρι, πολλές φορές όμως είναι βαμμένο και με άλλα χρώματα.
econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου